Koninklijke Nederlandse Stoomboot-Maatschappij: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
verkeerde affiche bij verkeerde rederij
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[File:Koninklijke Nederlandsche Stoomboot-Maatschappij, 1876.jpg|thumb|Koninklijke Nederlandsche Stoomboot-Maatschappij, 1876]]De '''Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij''' (KNSM) was een in [[Amsterdam]] gevestigde [[Nederland]]se [[rederij]] die heeft bestaan tussen [[1856]] en [[1981]]. De rederij was de grootste in Amsterdam, en landelijk bezette zij een plaats in de toptien van zeerederijen. De nadruk van het bedrijf lag op middelgrote vrachtschepen met een beperkte passagiersaccomodatie. Op haar hoogtepunt in 1939 bezat de rederij 79 zeeschepen. Daarvan gingen er tijdens WO2 48 verloren, maar de maatschappij overleefde deze enorme slag. Vanaf [[1972]] was de rederij bekend onder de naam '''KNSM BV''', onderdeel van de [[Holding|moedermaatschappij]] '''KNSM Group NV'''. In 1981 werd de KNSM overgenomen door [[Nedlloyd]]. Het opvallende laatste hoofdkantoor aan de Prins Hendrikkade heet nog steeds het [[Scheepvaarthuis]].
 
== Geschiedenis ==
[[Bestand:Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij Ondine 1856.jpg|thumb|''Ondine'' – het eerste schip van de maatschappij uit 1856. Aquarel door [[Jacob Spin]].]]
[[File:Koninklijke Nederlandsche Stoomboot-Maatschappij, 1876.jpg|thumb|Koninklijke Nederlandsche Stoomboot-Maatschappij, 1876]]
De KNSM werd opgericht op 1 oktober 1856. De initiatiefnemer, de Duitse koffiehandelaar W. Ramann, had twee jaar eerder al een rederij, de Harburger Stoomvaart Maatschappij, opgericht. Met de oprichting van de KNSM beoogde hij de achterstand die Amsterdam als scheepvaartstad had opgelopen weer in te halen. De eerste vrachtvaart werd door middel van gehuurde schepen onderhouden, het Engelse [[Stoomboot|stoomschip]] ''Auguste Louise'' en de [[raderstoomboot]] ''West Friesland''. Het eerste schip in eigendom was de ''Ondine'' (ex. ''Nina''), met 300 ton laadvermogen, een topsnelheid van 11 knopen en accommodatie voor 30 passagiers. In eerste instantie beperkten de diensten zich tot de vaart op Rusland en Frankrijk, waarna al snel de andere havens in de Oostzee volgden.