Luchtbegrafenis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
-bronloze bewering, klinkt eurocentrisch
Regel 13:
[[Bestand:Bundesarchiv Bild 135-S-15-08-08, Tibetexpedition, Himmelsbestattung, Geier.jpg|thumb|left|Luchtbegrafenis, Tibet, ca. 1938]]
Na het overlijden leest een [[lama (geestelijke)|lama]] aan de dode drie tot vijf dagen voor uit het [[Tibetaans dodenboek]], om de ziel de tijd te geven uit het lichaam te treden. Op de dag zelf brengen de [[ragyabas]] het lichaam voor zonsopkomst naar een open plek, waar het in stukken wordt gesneden en aan de gieren wordt gevoerd. De botten worden vervolgens verpulverd en met meel vermengd wederom aan de gieren gegeven. Het overgebleven restant wordt verbrand.
 
Redenen voor de luchtbegrafenis in Tibet zijn terug te voeren op een gebrek aan brandhout voor [[crematie]] en een te harde, bevroren grondlaag voor teraardebestelling.
 
In de [[Tibetaans boeddhisme|Tibetaans boeddhistische]] opvatting bestaat tevens een mens uit [[Vier Elementen (boeddhisme)|vier elementen]]: aarde, water, vuur en lucht. Vier manieren van lijkbezorging zijn hieraan gerelateerd door middel van respectievelijk een begrafenis, het in het water werpen van het lichaam, crematie en de luchtbegrafenis.