Steenbeeldhouwer: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Jean-Pierre Remy (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 97:
Na de val van het [[Romeinse Rijk]] is veel technische en vooral anatomische kennis verloren gegaan. Met name de [[Romaanse kunst]] kent veel vrij directe, bijna primitieve beeldhouwwerken. Vaak doen de ongedwongen figuren op [[Kapiteel|kapitelen]] en reliëfs vermoeden dat er ''en [[taille directe]]'' werd gewerkt. Beroemd zijn de kapitelen van de [[Basiliek van Vézelay]]. In het [[Maasland (Limburg-Luik)|Maasland]] werkte in de 12e eeuw een steenhouwersatelier, dat waarschijnlijk afkomstig was uit Italië.<ref>{{Aut|Hartog, E. den}}, ''Romanesque Sculpture in Maastricht''. Maastricht, 2002, pp. 75-100.</ref> Bekend zijn de kapitelen in het oostkoor van de [[Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming (Maastricht)|Onze-Lieve-Vrouwebasiliek]] en het [[westwerk]] van de [[Sint-Servaasbasiliek (Maastricht)|Sint-Servaasbasiliek]]. Bijzonder is dat de steenhouwers ("metsen") in beide kerken zichzelf afgebeeld hebben.
 
In de [[Gotische kunst|Gotiek]] kwam er weer meer vakkennis, en met name bladmotieven werden zeer vaardig en gedetailleerd uitgewerkt. Vooral kerken werden uitgebreid versierd met beelden van heiligen en allerlei monsters. Hoewel enkele Gotische beeldhouwers als [[Claus Sluter]] en [[Tilman Riemenschneider]] met kop en schouders boven de rest uitstaken, duurde het tot de tijd van de [[renaissance]] dat de kunst weer enigszins anatomisch getrouw werd en de expressie van emoties overtuigend gebracht werd.
<gallery widths="150" heights="150">
Interieur galerij westbouw, kapiteel 28 vanuit het oosten - St-Servaaskerk, Maastricht - 20145808 - RCE (detail).jpg|Kapiteel met ''operarii'' ("steenmetsen"), [[Sint-Servaasbasiliek (Maastricht)|St-Servaasbasiliek]], Maastricht