Deeltjesversneller: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
Men zou de [[kathodestraalbuis]], zoals gebruikt in de inmiddels klassieke [[televisietoestel]]len en computer[[beeldscherm]]en, kunnen opvatten als een deeltjesversneller (met energieniveaus van ongeveer 30 [[keV]]). Hetzelfde geldt voor apparaten voor het opwekken van [[röntgenstraling]]. Voor het produceren van [[radionuclide]]n voor medisch gebruik kan de deeltjesversneller een goed alternatief zijn voor de milieubelastende [[Kernfysica|nucleaire]] methode, die een [[kernreactor]] als neutronenbron gebruikt.
 
Om de kleinste bouwstenen van de [[materie]] te bestuderen, worden zeer grote deeltjesversnellers gebruikt. Er valt echter een onderscheid te maken tussen lineaire versnellers en magnetische versnellers. Bij de laatste worden de deeltjes door de [[lorentzkracht]] van een sterk [[magnetisch veld]] in een cirkelvormige baan gedwongen. Magnetische versnellers worden ook nog onderscheidenverder onderscheden in [[cyclotron]]s, [[betatron]]s en [[synchrotron]]s.
 
Het [[cyclotron]] is ontworpen door [[Ernest Lawrence]] in [[1929]]. Hij gebruikte het cyclotron voor experimenten met deeltjes van 1 [[MeV]]. Het eerste cyclotron had een diameter van slechts 10 cm. Cyclotrons worden nu ook gebruikt bij de bestraling van [[kanker]]patiënten.