Terwijl de beweegbare feesten (zoals Pasen en Pinksteren) in alle orthodoxe kerken worden gevierd (behalve in Finland, het Russisch-orthodox klooster in Den Haag en enkele parochies in Tsjechië en Slowakije) worden gevierd volgens de [[Juliaanse kalender]], heeft een aantal Kerken in de jaren '20 van de 20e eeuw voor de vaste feesten (zoals bijvoorbeeld, Kerstmis en doop van Christus), de zogenaamde neo-Juliaanse kalender ingevoerd die overeenkomt, tot het jaar 2800 met de westerse Gregoriaanse kalender. gelijkmaar hier 13 dagen op achter loopt. Andere kerken houden vast, maar ook voor deze feesten, geheel vast aan de Juliaanse kalender, zodat bijvoorbeeld Kerstmis in Griekenland op 25 december, maar in Rusland en Oekraïne, alleen op 7 januari (de "oude" 25 december) wordt gevierd. Deze hervormde kalender, is zeer spontaan en zonder veel discussie en ook zonder stemming van de Orthodoxe Kerken onderling ingevoerd. En was zeer omstreden in de 20e eeuw en heeft geleid tot de afscheiding van de Oud-kalendaristen.
