Daniel Houghton: verschil tussen versies

'''Daniel Houghton''' (ongeveer [[1740]], [[Ierland]] – [[1791]], [[West-Afrika]]) was een [[Verenigd Koninkrijk|Brits]] ontdekkingsreiziger en [[majoor]]. Hij was een van de eerste Europeanen die gereisd heeft door de binnenlanden van West-Afrika.

 

Houghton werd geboren in een [[Ierland (land)|Ierse]] militaire familie. Hij was de zoon van [[kapitein]] William Houghton en kleinzoon van [[Sir (titel)|Sir]] William Houghton. Op 18 jarige leeftijd schreef hij zich in voor de ''69th Regiment of Foot'', een infanterieregiment van het [[British Army|Britse leger]]. Ook zijn vader had erin gediend. Hij werd al snel bevorderd tot de rang van [[luitenant]]. In 1772 werd hij geplaatst in het garnizoen in [[Gibraltar]]. Hiervandaan werd hij door zijn bevelvoerend officier [[Edward Cornwallis]] gestuurd naar het hof van de Marokkaanse sultan voor een diplomatieke missie.

 

Nadat hij afscheid van het leger had genomen, trouwde hij op 20 december 1783 in [[Londen]] met Philippa Evelyn (1760, Londen – 27 oktober 1824). Ze was de dochter van Charles Evelyn en Philadelphia (Philippa) Wright. Het echtpaar kreeg drie kinderen, namelijk twee zonen, Frederick Hugh Evelyn Houghton (geboren op 4 juli 1783) en Charles Evelyn Francis Poplet Houghton (geboren op 20 september 1784) en een dochter Philippa.

 

In 1790 benaderde Houghton het [[African Association]] met een voorstel voor een missie om te reizen over de [[Gambia (rivier)|Gambiarivier]] om zo het achterland van de Afrikaanse westkust te ontdekken. Zijn optimisme, vastberadenheid en schijnbare onverschrokkenheid werkte in zijn voordeel, evenals zijn basiskennis van het [[Arabisch]] en [[Mandinka (taal)|Mandingo]]. Zijn voorstel werd door het genootschap aanvaard. Hij kreeg als opdracht te varen naar de monding van de Gambiarivier, vervolgens de rivier op te varen tot aan de watervallen bij [[Barra Kunda]] en vandaar over land te reizen naar het [[Hausastaten|Hausagebied]] in het oosten. Verder werd hij ook belast met het vaststellen van de exacte locatie van de legendarische stad [[Timboektoe]], evenals met het in kaart brengen van de loop van de rivier de [[Niger]]. Hierbij kon hij de locatie van de bron van de Niger vaststellen en bepalen in welke richting de rivier stroomde. In tegenstelling tot zijn twee voorgangers [[Simon Lucas]] en [[John Ledyard]] probeerde hij vanaf de rivier de Gambia de Niger te bereiken, om zodoende haar loop en de omliggende steden en staten te onderzoeken. Later koos zijn navolger [[Mungo Park (ontdekkingsreiziger|Mungo Park]] dezelfde weg om bij de Niger te komen.

 

Desondanks ploeterde Houghton voort en in mei 1791 verliet hij de rivier de Gambia en de watervallen bij Barra Kunda en reisde verder over land in de richting van Timboektoe. De African Association merkte later op dat hij nu voorbij de vroegere grenzen van de Europese ontdekking was. Hij bereikte de rivier [[Faleme]], de zuidelijke zijrivier van de rivier de Senegal. De lokale heerser bleek echter vijandig tegenover de nieuwkomer en Houghton werd opnieuw beroofd. Uiteindelijk slaagde hij midden in het regenseizoen erin de stad [[Ferbanna]] te bereiken, gelegen in het koninkrijk [[Bambuk]]. Hij werd toen benaderd door een handelaar, Madegammo genaamd. Deze bood hem aan naar Timboektoe te brengen tegen een vergoeding. In juli 1791 begon de reis. In september 1791 verstuurde Houghton zijn laatste bericht naar de handelspost Pisania vanuit [[Simbing]], een dorp dat diep gelegen is in het binnenland. Later is er nooit meer iets van hem vernomen.

 

In juli 1793 kwam er eindelijk bericht aan in Londen die bevestigde dat Houghton was gestorven in Afrika. Toen stukje bij beetje de omstandigheden werden nagegaan, bleek dat de rechtstreekse route naar Timboektoe hem ontmoedigde. Hij had besloten te reizen door de woestijn naar [[Tisheet]], gelegen in het noorden. Na twee dagen in de Sahara gereisd te hebben, was Houghton bang dat zijn reisgenoten voorgenomen hadden hem te vermoorden. Hij keerde alleen terug naar het zuiden, zonder voedsel en water. Ergens bevond zich een watergat, een tarra genaamd. De inboorlingen die daar hun kamp hadden, weigerden hem voedsel te geven en Houghton stierf van de honger. Zijn lijk werd onbegraven achtergelaten en werd opgegeten door aaseters. Hij is waarschijnlijk in de buurt van [[Nioro du Sahel]], ten westen van Timboektoe gestorven, volgens geruchten die Mungo Park tijdens zijn reis gehoord heeft van de lokale bevolking.<ref>{{en}} [http://www.fofweb.com/History/MainPrintPage.asp?iPin=EEXI460&DataType=WorldHistory&WinType=Free Houghton, Daniel] Encyclopedia of Exploration, vol. 1. op fofweb.com</ref> Toch is de oorzaak van zijn dood nooit volkomen duidelijk geworden.