Messerschmitt Me 261: verschil tussen versies

In het begin van 1941 vloog de Me 261 V2 voor het eerst. Men was ook in de tussentijd tot de conclusie gekomen dat men het toestel kon gebruiken voor het uitvoeren van lange afstand verkenningsvluchten voor de [[Marine (strijdmacht)|marine]]. Men wilde het toestel gaan voorzien van [[bewapening]] maar bij Messerschmitt was men er al snel achtergekomen dat het toevoegen van geschutkoepels ten koste ging van de [[brandstof]]. Hierdoor zou het vliegbereik zo verminderen dat er geen voordeel meer was ten opzichte van de concurrenten. Men gebruikte de Me 261 V1 en Me 261 V2 tot het einde van 1943 voor het testen en verlengen van de vliegduur. Men heeft met het idee rond gelopen om het toestel [[pamflet]]ten te doen afwerpen boven [[New York City|New York]]. De Me 261 V2 werd tijdens dezelfde aanval in 1944 op Lechfeld zwaar beschadigd en kwam tevens op de schoothoop terecht.

De Me 261 V3 verschilde van zijn voorgangers door het gebruik van twee Daimler-Benz DB 610A/B motoren van 2.950 pk. Deze motoren bestonden feitelijk uit twee gekoppelde DB 605 motoren. Tevens was er ruimte voor twee extra bemanningsleden. De eerste vlucht vond in het voorjaar van 1943 plaats en met dit toestel werden de meeste vlieguren gemaakt. Op 16 [[april]] 1943 werd met de Me 261 V3, gevlogen door Karl Baur, een vlucht gemaakt over 4.500 km in een tijd van 10 uur. Hierdoor werd in feite een nieuw record van lange afstand gevestigd, maar door de oorlogsomstandigheden kon dit niet worden bevestigd. In [[juli]] 1943 weigerde het [[hydraulica|hydraulisch]] systeem tijdens de [[Landing (luchtvaart)|landing]] en werd het toestel beschadigd. Het werd hierna naar [[Oranienburg (stad)|Oranienburg]] overgebracht voor reparaties. Hierna werd het nog voor een aantal lange afstand vluchten voor de [[Luftwaffe]] gebruikt. Het is niet bekend wat er uiteindelijk van het toestel is geworden.