Downhere: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
RedBill (overleg | bijdragen)
k Categorie toegevoegd
RedBill (overleg | bijdragen)
Wikified: Gedeeltelijke vertaling van de Engelstalige Wikipedia aangevuld met onderdelen van de originele pagina. Geen aanvullend bronnenonderzoek gedaan. Bronnen moeten nog toegevoegd worden.
Regel 1:
{{Infobox band
{{Wikify||2=2013|3=02|4=25}}
| band_naam = Downhere
'''Downhere''' was een christelijke rockgroep die zijn oorsprong heeft in Canada, maar later Nashville als thuisbasis had. Downhere is opgericht eind jaren 90 door zanger/pianist/gitarist Jason Germain en zanger/leadgitarist Marc Martel, aangevuld met bassist Glenn Lavender en drummer Jeremy Thiessen.
| afbeelding =
| onderschrift =
| jaren_actief = 1999–2013
| oorsprong = [[Canada]]
| muziek_genre = [[Christelijke Rock]]
| record_label = [[Word Records|Word]], [[Centricity Music|Centricity]]
| bezetting =
| lid1 = [[Jasen Germain]]
| functie1 = [[zanger|zang]]/[[gitarist|gitaar]]/[[Pianist|piano]]
| lid2 = [[Marc Martel]]
| functie2 = [[zanger|zang]]/[[gitarist|gitaar]]
| lid3 = [[Glenn Lavender]]
| functie3 = [[basgitarist|basgitaar]]
| lid4 = [[Jeremy Thiessen]]
| functie4 = [[drummer|drums]]
}}
 
'''Downhere''' wasis een christelijke rockgroep die zijn oorsprong heeft in Canada, maaren later [[Nashville]] als thuisbasis hadheeft. Downhere is opgerichtin eind1999 jaren 90opgericht door zanger/pianist/gitarist Jason Germain en zanger/leadgitarist Marc Martel, aangevuld met bassist Glenn Lavender en drummer Jeremy Thiessen. De band heeft zes studioalbums uitgebracht<ref>{{cite web|url=http://www.centricitymusic.com/2011/03/downere-on-tour/ |title=Downhere on "Out and Aboot Tour" |publisher=Centricitymusic.com |date= |accessdate=31 juli 2012}}</ref> en is genomineerd voor onder meer [[Juno Award|Juno]] en [[Covenant Awards]].
De band staat bekend om haar imposante vocals en sterke teksten. Dit leverde hen dankzij het debuutalbum onder meer een Dove Award nominatie op voor "New Artist of the Year", een Juno Award voor "Best Gospel Album", en de Canadian Gospel Music Association Covenant Award voor "Rock Album of the Year" en "Rock Song of the Year" (voor het nummer "Larger Than Life").
 
==Biografie==
Het album 'So Much For Substitutes' uit 2003, leverde de band zowel een "Dove Award" op voor het nummer "Breaking Me Down," als de uitverkiezing van Marc Martel tot "Best Male Vocalist" door Christianmusictoday.com.
=== 2000 - 2005===
De band is geformeerd door Marc Martel en Jason Germain die op Briercrest Bible College in Caronport, Saskatchewan kamergenoten waren. Ze voegden mede-canadezen Jeremy Thiessen and Tyson Manning toe, samen met de Amerikaan Corey Doak. In die formatie wordt het naamloze debuutalbum onafhankelijk uitgebracht bij Slyngshot Records. Daarna verlaten Tyson en Doak de band.
Downhere tekent vervolgens bij Word Records. In february 2001 verhuizen ze naar Nashville, Tennessee. Niet lang daarna wordt bassist Glenn Lavender, die ze twee jaar eerder hebben ontmoet nadat diens band uit elkaar is gegaan, aan de band toegevoegd. Samen met hem wordt in 2001 het debuutalbum opnieuw uitgebracht, als hun internationale debuut.
 
Hun tweede album, "So much for substitutes" (World Records) komt uit in 2003. Na dit album wordt het een tijdje stil rond de band.
Na een wat stillere periode, waardoor de band bij het grote publiek wat uit beeld raakte, kwam Downhere in 2006 sterker dan ooit terug met het album Wide-Eyed And Mystified.
 
=== 2006 - 2010 ===
De cd 'Ending is Beginning', die qua kwaliteit misschien nog wel sterker is dan Wide-Eyed, betekent een definitieve doorbraak. Ook voor dit album heeft de band een Juno award gewonnen. Zij ontvingen de prijs in de categorie 'Contemporary Christian/gospel album of the year'.
In 2006 tekent downhere bij Centricity Records en brengen hun derde album "Wide-Eyed and Mystified" uit, wat de band in 2007 een Juno Award oplevert voor "Contemporary Christian/Gospel Album of the Year" en Covenant Awards voor "Rock Album of the Year" en "Recorded Song of the Year" voor het nummer "A Better Way".
 
Begin 2007 brengt de Wide-Eyed and Simplified uit die nieuwe versies van 8 nummer van Wide-Eyed and Mystified bevat, naast drie populaire nummers van eerdere releases. Later in 2007 komt "Thunder After Lightning (The Uncut Demos)" uit. Dit album bevat 15 niet eerder uitgebrachte demo's die bedoeld waren voor "Wide-Eyed and Mystified", maar daarvoor niet gebruikt zijn. Daarnaast bevat de CD ook demo's van twee nummers die Wide-Eyed and Mystified wel gehaald hebben.
Na een kerstcd (How many kings: Songs for Christmas) volgde in 2010 'Two At A Time', welke redelijk ontvangen werd maar verder geen groot succes bleek. Tijdens optreden bleeft de band, mede dankzij oudere nummers, wel in trek bij het publiek.
Tussendoor brengt de band in April 2007 ook nog de EP "Thank You for Coming (The Live Bootlegs)", een verzameling van zes live nummers opgenomen in 2007 tijdens de tour met Jason Gray & Lanae Hale.
 
"Ending is beginning", het volgende album verschijnt in september 2008. Eerder in juni geeft de band voor een aantal dagen al nummers vrij voor de fans, zodat die input kunnen geven over welke songs volgens hen op het album moeten verschijnen.
Het laatst uigebrachte album heet 'On The Altar of Love' (2011) en is een mix van de oude, bekende klanken en invloeden van andere artiesten. Artestiek gezien is dit album misschien wel de beste uit de reeks.
 
In Oktober 2009 komt "How Many Kings: Songs for Christmas" uit. Dit album bevat een aantal kerstnummers, waaronder "How Many Kings", die als bonus track op "Ending Is Beginning" te vinden is.
Halvewege 2012 maakte Downhere bekend eind van dat jaar te stoppen. Er zal geen nieuwe muziek meer geschreven worden en de bandleden zullen hen eigen weg gaan, al dan niet in de muziek. Wel zullen ze af en toe nog optredens verzorgen op festivals. Een eigen tour is uitgesloten.
Tussen de release van Ending is Beginneing en het volgende studioalbum "On The Altar of Love" (2011) brengt downhere "Two at a time: sneek peeks & B-sides uit. Deze CD bevat een collectie oudere nummers die over een periode van tijd in de carrière van de band geschreven zijn. Daarnaast bavat het album ook twee nieuwe nummers.
 
=== 2011 - het einde ===
==Bandleden==
In augustus 2011 verschijnt het laatste album "On the Altar of Love". Het is een mix van de oude, bekende klanken en invloeden van andere artiesten. In september van datzelfde jaar trekt zanger Marc Mattel de aandacht op Youtube vanwege zijn cover van Somebody to Love van Queen, als auditie voor deelname aan de Queen tribute band. Martel komt tot de top-zes.
* Marc Martel - [[Vocals]], [[gitaar]]
* Jason Germain - Vocals, gitaar, [[piano (instrument)|piano]]
* Glenn Lavender - [[Bas (instrument)|Bas]]
* Jeremy Thiessen - [[Drums]]
 
In juli 2012 kondigen de bandleden aan dat 1 januari 2013 het einde zal zijn van hun tours in de nabije toekomst. Ze geven duidelijk aan dat de band niet uit elkaar gaat en dat ze nog steeds open staan om af en toe op festivals te spelen. Alle bandleden geven aan dat ze voelen dat God hen in verschillende richtingen leidt, wat deze stap als logisch gevolg heeft.
== Albums van Downhere ==
 
== Discografie ==
* ''On The Altar Of Love'' (2011)
* ''Two At A Time'' (2010)
Regel 33 ⟶ 54:
* ''So Much For Substitutes'' (2003)
* ''Downhere'' (2001)
 
== Referenties ==
{{reflist|2}}
 
[[Categorie:Canadese rockband]]