Niels Juel (admiraal): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Militaire loopbaan: zie: Wikipedia:Verzoekpagina voor bots, replaced: tevens ook → tevens met AWB |
k →Militaire loopbaan: fout weg, replaced: gebruik maken → gebruikmaken met AWB |
||
Regel 34:
Zijn grootste wapenfeiten zijn de serie overwinningen op de Zweden, die door de eeuwen heen de vijand van de Denen waren. Daarnaast vocht hij vaak zij aan zij met de Hollanders. Tijdens de [[Deens-Zweedse oorlogen]] die onderdeel van de [[Noordse Oorlog]] uitmaakte, vocht Juel onder rijksadmiraal [[Henrik Bielke]] tegen de Zweden. Tijdens de tweede Deens-Zweedse oorlog wist hij de aanval van de Zweden op Kopenhagen in 1659 op zee af te slaan. Mede hiervoor werd hij in 1660 tot [[Orde van de Dannebrog|Witte Ridder van Denemarken]] benoemd. In de vijftien jaren van vrede die hierop volgden, werkte Juel hard aan de verbetering en uitbreiding van de Deens-Noorse vloot. [[Koert Adelaer|Cort Adeler]] (die ook zeer nauwe banden onderhield de Hollanders) was tot ergernis van Juel in die jaren admiraal-generaal tot aan zijn dood op 5 november 1675. Juel werd toen eindelijk tot admiraal-generaal van de gehele Deens-Noorse vloot benoemd en begon binnen Europa een serieuze reputatie op te bouwen voor zichzelf en zijn land.
Deze reputatie ontstond door zijn expertise en ervaring op tactisch gebied die hij met name aan De Ruyter te danken had. Dit betrof een zeer gewaagde manoeuvre waarbij men een deel van de vijandige vloot wist af te snijden. Als die vijandige schepen eenmaal geïsoleerd waren, werd vervolgens alle vuurkracht op dat deel van de vloot geconcentreerd. Deze manoeuvre was gewaagd omdat deze (zoals altijd in de toenmalige zeeslagen) volkomen van de wind afhankelijk was en dus van de expertise en kennis van de leidinggevende die niet alleen wendingen van de wind uit ervaring moest voorzien, maar ook het in het Engels zogenoemde "crossing the T" fenomeen moest zien te voorkomen bij het afsnijden van een deel van de vijandige vloot. Admiraal De Ruyter ontwikkelde als eerste deze tactiek en paste hem onder andere tijdens het [[Hollandse Oorlog|Rampjaar]] toe. Admiraal [[Horatio Nelson|Nelson]] zou ook vaak van deze manoeuvre
Onder de [[Schoonse Oorlog]] stond Juel in 1676 aan het hoofd van de vloot die [[Gotland]] veroverde en versloeg hij samen met [[Cornelis Tromp]], die als Hollander door koning Christiaan V tot admiraal van de Deense vloot benoemd was, de Zweedse vloot verpletterend in de [[slag bij Öland]]. Zijn grootste overwinning tijdens de Schoonse Oorlog is echter de [[zeeslag in de baai van Køge]] waar Juel op 1 juli 1677 ten zuiden van Kopenhagen een overmacht van Zweedse schepen wist te verslaan door een wending van de wind van Zuidwest naar West te voorzien. Op zijn gevoel vertrouwend nam hij een enorm risico, sneed een deel van de Zweedse vloot af en wist zo de Zweden volkomen te overrompelen zonder zelf een schip te verliezen. Naast het feit dat de Zweedse marine ernstig werd verzwakt, betekende de overwinning ook dat Denemarken nu minder afhankelijk van hulp van de Republiek zou zijn.
| |||