Andalusiër (paard): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pompidombot (overleg | bijdragen)
k →‎Externe links: status artikel loopt nu via Wikidata
Regel 42:
De oudste geschiedenis van de Iberische paarden zou volgens sommigen teruggaan op onder andere het primitieve [[Sorraia]]-paard, dat nog in halfwilde kuddes voorkomt in Portugal, en welke veel kenmerken, zoals de [[wildkleur]], gemeen heeft met het vermeende oerpaard de [[Tarpan]]. Deze dieren waren al vóór de verovering door de Romeinen (206 v.Chr - ± 400 n.Chr.) in Spanje bekend getuige prehistorische rotstekeningen die in het Middellandse Zeegebied gevonden zijn.
 
Spanje werd na het jaar 711 n. Chr. langere tijd bezet door de [[Moren]] (gearabiseerde[[Arabieren]] en Berbervolkenberbers), hetgeen van grote invloed was op de paardenfokkerij. Er werden in die tijd veel paarden uit het [[nabije oosten]] en [[Noord-Afrika]] naar Spanje toegebracht. De paarden in Noord-Afrika die in de achtste eeuw werden gebracht door de arabieren werden gefokt met andere rassen. Hieruit is het Berberras ontstaan. De [[Berber (paard)|Berberpaarden]] met arabische voorouders (niet te verwarren met Arabische volbloeds) staan daardoor mede aan de oorsprong van het Spaanse paard zoals het nu bekend is.
 
De eerste registratie van Spaanse dekhengsten begon al in de dertiende eeuw door Karthuizer monniken, die belast werden met het beheer en de fokkerij. Zij waren de hengstenhouders en leverden luxe rijpaarden aan het Spaanse hof. De bereden hengsten van de [[cavalerie]] werden door de eeuwen heen meegevoerd tijdens Spaanse veldtochten in Europa en werden ook als diplomatieke geschenken uitgewisseld met het Franse en het Engelse hof, die de sportieve prestaties en de vriendelijke eigenschappen van deze paarden zeer wisten te waarderen. Ook het [[Habsburg]]se vorstenhuis dat zowel Spanje als het huidige Duitsland regeerde droeg bij aan de verspreiding van het genetische materiaal naar het noorden van Europa.