Vasili Vladimirovitsj Petrov: verschil tussen versies

In 1795, in het kader van zijn werk aan de Medisch-Chirurgische Academie werd hij benoemd tot Buitengewoon[[buitengewoon Professorhoogleraar]]. In diede jaren die volgde, bouwde hij, zeker voor die tijd, een indrukwekkend goed uitgerust laboratorium op met geavanceerde apparatuur, dat vooral aangeschaftafkomstig vanwas uit een alverzameling bestaandevan uitrustingonderzoeksinstrumenten van onderzoeksinstrumentende inkoopman Boetoerlin uit Moskou.

Zijn eerste officiële publicatie verscheen in 1801, met de titel “Een'Een collectie natuur- en scheikunde experimenten en observaties”observaties'. Het merendeel van de beschreven experimenten hadden het verbrandingsproces als focus, en de testresultaten spraken de toen populaire [[Flogiston]]theorie tegen.

Vlamboog in de openlucht {?? De reden van de toevoeging ‘openlucht’ is mij niet duidelijk)

PetrovIn 1802 had Petrov één van zijn meest bijzondere successen in 1802 met de ontdekking van de [[vlamboog]], ook wel elektrische boog genoemd. Hij leverde aantoonbaar bewijs dat dit praktisch toegepast zou kunnenkon worden bij het smelten en lassen van metalen, en bij desoxidatie van metalen uit erts {hier ga ik waarschijnlijk de mist in, omdat ik de processen niet ken die hier besproken worden} en als lichtbron. In 1802 bouwde Petrov een enorme galvanische batterij, de meest krachtige [[zuil van Volta]] ooit, die uit 4200 koperen en zinken schijven bestond, die een [[elektromotorische kracht]] van ongeveer 1700 Volt kon opwekken. Hij onderzocht de eigenschappen van deze batterij als stroombron en toonde aan dat de werking van de batterij te danken was aan het elektrochemisch proces tussen metaal en [[elektrolyt]].

In 1804 kwam Petrov met zijn derde grote publicatie 'Nieuwe experimenten met elektrische stroom' dat gewijdin washet aanteken onderzoekstond van onderzoek naar elektriciteit door wrijving opgewekt. Al deze wetenschappelijke publicaties maakten Petrov tot één van de meest prominente Russische wetenschappers van de 19de eeuw.

Onder de redactie van Petrov werd in 1807 een vertaling uitgegeven van een Duits studieboek ‘De Fundamenten van Natuurkunde’ van de fysicus Schrader voor gebruik inop het gymnasium. Dit tekstboek werd tot aan het begin van de dertiger jaren van de negentiende eeuw in het onderwijs gebruikt. Naar het oordeel van zijn tijdgenoten gaf Petrov geweldige hoorcolleges en was hij een begiftigd leider.