Gilles Schey: verschil tussen versies

 

In 1656 was Schey bootsman. In 1659 was hij commandant van een eenheid zeesoldaten tijdens [[Michiel Adriaanszoon de Ruyter]]s bevrijding van [[Funen]]. Hij bleef als luitenant bij de zeesoldaten en vocht in zowat iedere slag die de Nederlandse vloot in die jaren leverde, van de [[Slag bij Lowestoft]] in 1665 tot de acties van luitenant-admiraal [[Willem Joseph van Ghent]] in West-Afrika tegen de [[Barbarijse zeerovers|Barbarijse kapers]] in 1670. In 1671 werd Schey kapitein bij de [[Admiraliteit van Amsterdam]]. Tijdens de [[Derde Engels-Nederlandse Oorlog]] was Gilles kapitein van de ''Tijdverdrijf''. In 1674 was hij bij het eskader van [[Cornelis Tromp]] in actie tegen Frankrijk. Hij was kapitein van de ''Essen'' in de [[Slag bij Stromboli]], kapitein van de ''Spieghel'' in de [[Slag bij de Etna]] en de [[Slag bij Palermo]]. In 1678 vocht hij onder [[Cornelis Evertsen de Jongste]]. In 1683 werd hij [[schout-bij-nacht]] onder [[Willem Bastiaensz Schepers]] in de acties in de Oostzee.

 

In 1688 commandeerde hij op de ''Wapen van Utrecht'' in de vloot waarmee [[stadhouder Willem III]] de Britse Eilanden mee binnenviel. In 1690 was zijn vlaggeschip de ''Prinses Maria'' in de [[Slag bij Bevesier]]. In 1692 werd hij [[vice-admiraal]] en vocht in de [[Slag bij La Hougue]]. In de jaren daarna voerde hij veel acties uit tegende [[Duinkerker Kapers]]. Schey is vooral beroemd omdat tsaar [[Peter de Grote]] hem tijdens zijn bezoek aan de Republiek uitnodigde om voor de Russische marine te komen werken, wat Schey afsloeg. Op 1 september 1697 had Schey voor hem een spiegelgevecht uitgevoerd op het [[IJ]], wat grote indruk gemaakt had.