Erich Ludendorff: verschil tussen versies

De Saksische koning benoemde hem tot Ridder, later zelfs Grootkruis in de exclusieve [[Militaire Orde van Sint-Hendrik]]. Hij droeg ook de [[Orde van Sint-Tamara]] van [[Georgië]]. Onder de vele onderscheidingen vallen het [[Grootkruis]] van de [[Militaire Max Jozef-Orde]], de [[Militaire Orde van Verdienste (Württemberg)|Militaire Orde van Verdienste]] en de [[Orde van de Rode Adelaar]] [[met de Zwaarden]] op. Hij was drager van de IIIe Klasse van de Orde van de Rode Adelaar met op het lint een strik of "schleiffe" vanwege zijn bevordering binnen deze orde. Hij droeg de [[Hohenzollernorde]] van [[Hohenzollern-Sigmaringen]], het Grootkruis van het [[IJzeren Kruis (Duitsland)|IJzeren Kruis]] dat hem in maart 1918 werd uitgereikt, het IJzeren Kruis Ie en IIe Klasse, het commandeurskruis van de [[Kroonorde (Pruisen)|Kroonorde]] en het [[Kruis van Verdienste voor Oorlogshulp]] van Pruisen en het [[Ereteken voor Verdienste in Oorlogstijd (Saksen-Meiningen)|Ereteken voor Verdienste in Oorlogstijd]] van [[Hertogdom Saksen-Meiningen|Saksen-Meiningen]]. Generaal Ludendorff zou in 1918 door Duitslands onwillige en gewantrouwde bondgenoot Keizer [[Karel I van Oostenrijk|Karel van Oostenrijk]] met de Ie Klasse van de [[Leopoldsorde (Oostenrijk)|Leopoldsorde]] worden onderscheiden. Een gesprek tussen beide mannen op het Duitse hoofdkwartier in [[Spa (stad)|Spa]] verliep zo onaangenaam dat Karel hem de kleinere ster en het smallere lint van de IIe Klasse toekende<ref>Österreichs Orden</ref>. Hij droeg ook de [[Huisorde en Orde van Verdienste van Hertog Peter Friedrich Ludwig]]. Op portretten draagt Ludendorff op zijn rechterzijde de Turkse [[IJzeren Halve Maan]].