Tegenpaus Laurentius: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Legobot (overleg | bijdragen)
k Verplaatsing van 1 interwikilinks die op Wikidata beschikbaar zijn op d:q295509
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
'''Laurentius''', de zesde [[tegenpaus]] van de [[Rooms-katholieke Kerk]], verkreeg deze positie tijdens de [[sedisvacatie]] na de dood van [[paus Anastasius II]]. Een minderheid van geestelijken steunde [[paus Symmachus|Symmachus]], terwijl een meerderheid van [[Senaat (Rome)|senatoren]] en [[adel (klasse)|adel]] Laurentius steunde. Op [[22 november]] [[498]] werden ze beiden tot paus uitgeroepen.
 
In politiek opzicht stonden deze twee leiders lijnrecht tegenover elkaar. Laurentius wilde het [[Acaciaans schisma van Acacius]] van [[Constantinopel]], dat sinds [[484]] de Kerk in [[oosten|oost]] en [[westen|west]] deelde, beëindigen, terwijl Symmachus dit onbespreekbaar vond. Omdat er al gauw rivaliteit ontstond tussen de twee, werd [[Theodorik de Grote]], [[koning (titel)|koning]] van [[Italië]], erbij gehaald om het pleit te beslechten. Deze wees Symmachus in [[499]] aan als leider van de Kerk.
 
Nadat Symmachus echter in een aantal schandalen verwikkeld raakte, mede veroorzaakt door zijn tegenpartij, besloot Theodorik toch Laurentius naar Rome te halen en hem in het Paleis van Lateranen te installeren. Toen van [[502]] tot [[506]] deze situatie leidde tot veel straatgevechten en onrust, besloot men wederom Theodorik in te schakelen, die nu wel voor Symmachus koos, omdat Laurentius een te pro-[[Byzantijnse Keizerrijk|Byzantijns]] beleid voerde.