Brandewijn (drank): verschil tussen versies

InDe Nederlandoude Nederlandse brandewijn stookt men brandewijn van moutwijn tot een percentage van 35% tot 40%. Geur en smaak ontstaan door bepaalde ingredienten zoals perzikpitten mee te stoken. In wijnverbouwende landen zoals Frankrijk en Duitsland stookt men gegist druivesap tot [[eau-de-vie]] respectievelijk Branntwein. In de Scandinavische landen stookt men met graan waaruit [[aquavit]] ontstaat. In de Balkan stookt men slivovitz van pruimen. In Frankrijk stookt men uit gegist appelsap [[calvados]]. In Duistland en Zwitserland stookt men met kersen Kirschwasser. In Frankrijk laat men de pitten, schillen en stelen mee vergisten waardoor de [[marc (drank)|marc]] ontstaat, bijvoorbeeld marc de Bourgogne uit Bourgognewijn. In Duitsland noemt men op deze wijze gestookte brandewijn Tresterbranntwein. In Frankrijk stookt men brandewijn of brandy van wijnen van hoge kwaliteit waaruit cognac of armagnac ontstaat.<ref>Grote Winkler Prins Encyclopedie in 25 delen, deel 5, p. 133 (Elsevier Amsterdam 1980)</ref>

Anno 2015 wordt de moderne Nederlandse brandewijn, in tegenstelling tot het Engelse "brandy" en het Duitse "Weinbrand", niet meer uit wijn gedistilleerd. De basis van de moderne Nederlandse brandewijn is neutrale alcohol, waaraan naar eigen inzicht van de producent suiker en kruidenextracten toegevoegd worden. Het percentage alcohol is ten minste 35%. Het smaakkarakter wordt mede bepaald door een vleugje azijnzuur.<ref>[http://www.genevergenootschap.nl/Linkermenu/nederlands_gedistilleerd.php?choice=5 Genevergenootschap]</ref> Was deDe oude Nederlandse brandewijn is gelijk te stellen aan de overige brandysbrandy's, de moderne Nederlandse barndewijnbrandewijn wijkt dus af door het gebruik van een andere basis.