Voor het [[Lee Metford]]-[[geweer]] dat toentertijd werd gebruikt door het Britse [[landmacht (algemeen)|leger]] waren er de volmantel Mark I- en Mark II kogels-volmantelkogels ontwikkeld. Tijdens gevechten in India in [[1895]] werden deze nieuwe kogels voor het eerst gebruikt maar al snel werd duidelijk dat de kogel een veel te lage verwondingscapaciteit had, veel lager dan de oudere loden kogels.
Er werd daarom opdracht gegeven aan de munitiefabriek in Dum Dum om de effectiviteit van de kogel te verbeteren. Door Captain Bery Clay werd een model ontwikkeld waarbij de mantel van een Mark 2-kogel in de punt was voorzien van een holte. Echter bij testen bleek dat de mantel, die bij een mark 2 van onderen open was, regelmatig in de loop bleef zitten en dat de loden kern via de voorzijde door de mantel werd geperst en de loop verliet. Hierdoor kreeg men wapenstoringen. Toen echter de bodem en de kogelwand uit één stuk bestonden had men het probleem opgelost.
De soldaten die de nieuwe kogel daarna gebruikten waren erg enthousiast want het was een zeer effectief en gruwelijk verwondend projectiel.
De soldaten vertelden dat zij nieuwe dumdumkogels hadden die geweldig goed deden. Zij lazen namelijk op de etiketten van de munitie verpakkingenmunitieverpakkingen de naam Dum Dum. Later zijn deze kogels als mark 4 en mark 5 ingevoerd door het Engelse leger.
