'''Fortuna '54''' is een voormalige Nederlandse voetbalclub. De club speelde zijn thuiswedstrijden in het [[Mauritsstadion]] in Geleen. In 1968 fuseerde Fortuna met [[Sittardia (voetbalclub)|Sittardia]] tot de [[Fortuna Sittard|Fortuna Sittardia Combinatie]] (FSC, later hernoemd in ''Fortuna Sittard'').
Fortuna '54 werd in 1954 opgericht door aannemer [[Gied Joosten]] en waswerd dedirect eersteeen [[betaald voetbal|betaaldvoetbalclub]] van Nederland. De vereniging speelde in 1954 in de [[Nederlandse Beroeps Voetbalbond|NBVB]]-competitie, die eveneens door Joosten was opgericht. BijNa hetenkele afbrekenmaanden vanging deze competitie,vanwegesamen hetmet samengaandie metvan de [[KNVB]], stond Fortuna op de eerste plaats. In [[1958]] werd de in [[1926]] opgerichte voetbalclub ''[[Maurits (voetbalclub)|Maurits]]'' opgenomen in Fortuna '54. Maurits was op dat moment de voornaamste bespeler van het [[Mauritsstadion]] en speelde ook meermaals op het hoogste zuidelijke voetbalniveau. Maurits werd in 1957 [[Nederlands amateurvoetbal#Zondagamateurs|Kampioen van Nederland bij de zondagamateurs]] door de kampioenscompetitie met [[Velox (voetbalclub)|Velox Utrecht]] en [[Be Quick Zutphen]] te winnen.
Joosten bouwde het team op door verschillende gelouterde spelers naar Geleen te halen. In de jaren vijftig werden de Nederlandse internationals [[Frans de Munck]], [[Cor van der Hart]], [[Bram Appel]], [[Bart Carlier]], [[Henk Angenent (voetballer)|Henk Angenent]] en [[Faas Wilkes]] aangetrokken, alsmede de Luxemburger [[Spitz Kohn]] en de Belg [[André Piters]]. Uit de eigen regio kwam international [[Jan Notermans]]. Trainer was de Oostenrijker [[Friedrich Donenfeld]]. Ondanks het semi-professionele karakter van het Nederlands [[betaald voetbal]] in deze periode, waren er voor deze spelers huizen beschikbaar en werden ze vaak goed beloond. Fortuna was hofleverancier van het [[Nederlands voetbalelftal|Nederlands elftal]] en had het beste spelersmateriaal van alle clubs uit de [[Eredivisie (mannenvoetbal)|Eredivisie]]. Desondanks werd nooit het landskampioenschap binnengesleept. In [[Eredivisie 1956/57|seizoen 1956/57]] was Fortuna er het dichtste bij bij het behalen van het landskampioenschap, toen het op twee punten achterstand van kampioen [[AFC Ajax|Ajax]] eindigde. In de daaropvolgende seizoenen eindigde de club als vierde en derde.
De reden voor het missen van de belangrijkste binnenlandse prijs zou gelegen zijn in de financiering van de dure ploeg. Om geld binnen te halen, werden er geregeld midweeks lucratieve vriendschappelijke wedstrijden gespeeld tegen buitenlandse clubs. Het vele reizen brak het team op in de competitie, er werden veel punten verspeeld tegen clubs die op de ranglijst een stuk lager stonden. In [[KNVB beker 1956/57|1956/57]] en [[KNVB beker 1963/64|1963/64]] won Fortuna '54 wel de [[KNVB beker]]. Als bekerwinnaar speelde de club in het seizoen 1964/65 [[Europacup II 1964/65|seizoenEuropacup 1964/65 van de Beker der bekerwinnaarsII]] (Europacup 2). Fortuna werd in de eerste ronde uitgeschakeld door [[Torino FC]]. In de [[International Football Cup 1965-66]] bereikte de club de kwartfinale, die verloren werd van [[FC Lugano]].
In de jaren zestig trad een teruggang in, mede veroorzaakt door de ouder wordende spelersgroep. Ook nieuw aangetrokken spelers als [[Piet van Rhijn]] en de Joegoslaaf [[Alex Petaković]] waren de 30 ruim gepasseerd. In 1967 was er reeds sprake van een mogelijk samengaan met streekgenoot [[Sittardia (voetbalclub)|Sittardia]], maar de [[fusieclub|fusie]] ketste af. Fortuna wist nieuwe financiële middelen aan te boren en droomde over een nieuwe succesperiode, mede omdat voormalige internationals [[Piet Giesen]] en [[Bert Theunissen]] inmiddels naar Geleen waren gekomen. Het [[Eredivisie 1967/68|seizoen 1967/68]] verliep echter desastreus en eindigde met degradatie. Fortuna fuseerde met het eveneens gedegradeerde Sittardia tot [[Fortuna Sittard|FSC]]. Omdat het hoger geëindigde [[Xerxes/DHC]] zich terugtrok uit het betaald voetbal, mocht FSC in de Eredivisie blijven. Een jaar later degradeerde de fusieclub echter alsnog.
