Baäl: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kleuske (overleg | bijdragen)
Bron? Versie 44759712 van 217.119.236.200 (overleg) ongedaan gemaakt.
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
[[Bestand:Center of Bel.jpg|thumb|250px|Overblijfselen van de tempel van Baäl in [[Palmyra (Syrië)|Palmyra]]]]
[[Bestand:Temple of Bel in Palmyra.JPG|thumb|250px|Overblijfselen van de tempel van Baäl in [[Palmyra (Syrië)|Palmyra]]]]
'''Baäl''' was in het antieke [[Midden-Oosten]] en dan vooral in [[Oude Egypte|EgypteAram]] en [[Fenicië]] een van de vele [[Aramese]] [[god (algemeen)|goden]] van de donder en de oorlog. Behalve [[oorlogsgod]] was hij ook god van de [[vruchtbaarheid]]. Baäl betekent in feitehet [[Aramees]] ''de Heer'' en wordt dan ook vaak gevolgd door een eigennaam. Het was de titel van de stadsvorst, aan wie het gezag in naam van de godheid werd verleend.
 
==Vele soorten Baäls==
Baäl was het [[Kanaän_(gebied)|Kanaänitisch]] en [[FenicischAramees]] woord voor ''Heer'' en in deze zin was een Baäl de koning onder de plaatselijke goden. Zo was er een Baäl [[Hadad]], Baäl [[Melqart|Melkart]], Baäl [[Moloch (god)|Moloch]], [[Beëlzebub]], enz. Vele steden en volkeren in het oude [[Kanaän (gebied)|Kanaän]] hadden elk hun eigen streekgebonden Baäl, zo ook de Fenicische[[Aramese]] [[kolonie (staatkundig)|koloniën]]. In [[Ugarit]] heette hij bijvoorbeeld ''[[Hadad]]'', maar deze werd ook gewoon met zijn titel van "''Heer''" Baäl genoemd. Baäl is een West-Semitisch woord. In het Oost-Semitisch is het overeenkomstige woord [[Bel (Mesopotamië)|Bel]] en ook dat woord stond eenvoudig voor ''Heer''.
 
De koning van een stad kreeg zelf de titel van 'Baäl' toebedeeld voor de duur van zijn ambt. Oorspronkelijk kreeg hij dit van de vertegenwoordigster van de [[godin]] tijdens een speciale ceremonie, de [[hieros gamos]] of het rituele huwelijk. Hij was daarom de zoon/minnaar van de Godin, en werd in die hoedanigheid ook [[Tammuz]] genoemd. De Baäl van [[Ugarit]], Hadad, was uitgegroeid tot de machtigste in het gebied, maar bleef onder [[El (god)|El]].<ref>Midden-Oosterse Mythen, p. 99, 102</ref>
Regel 22:
[[Izebel]], de vrouw van [[Achab]], de dochter van Etbaäl ("met Baäl") de koning van de [[Sidon]]iërs, was een toegewijd aanbidster en profetes van Baäl, die de aanbidding van Baäl in Israël nieuw leven inblies. Ze stelde zich vierkant tegenover de God van Israël en zijn profeten en werd bijzonder gehaat door [[Elia (profeet)|Elia]]. Die organiseerde zelfs een militaire coup tegen haar. Elisa riep legeraanvoerder strijdwagenrijder [[Jehu van Israël]] tot koning uit in naam van 'de Heer' ([[Jahweh]]). De hele koninklijke familie (een 70tal) werd toen uitgemoord met Izebel aan kop. Diezelfde Jehu riep daarna de Baälpriesters en vereerders in hun tempel in [[Samaria (stad)|Samaria]] bijeen "voor een offer", maar liet ze daarna allen afslachten en de tempel met de grond gelijk maken.
 
 
De cultus van [[Tammuz]], die met die van Baäl samenhing, werd nog tot [[720 v.Chr.]] vooral door vrouwen aangehangen. Tot afschuw van de profeet [[Ezechiël (profeet)|Ezechiël]] (8.14-15) werd door sommige [[Israëlieten]] - vooral door vrouwen - de dood van "''De Tammuz''" tot in de [[tempel van Jeruzalem]] jaarlijks nog beweend.
 
==Baäl in de [[Koran]]==