Een '''vendel''' was in de periode van de Chinese [[Qing-dynastie]] een territoriale indeling van het gebied dat nu de republiek [[Mongolië]] is. enDat gebied maakte tussen 1691 en 1911 deel uitmaakteuit van het Chinese rijk. InDe 1691dominante zagenbevolkingsgroep in het gebied, de [[Khalkha-Mongolen]], vanwegehad hunzich veiligheidssituatiein geen1691 andereonderworpen keusaan dande zichChinese tekeizer [[Kangxi]]. onderwerpenHet aangebied werd voor 1691 beheerst en bestuurd door een aantal Khans van de keizerKhalkha's, die ieder hun eigen territorium hadden in de vorm van een [[Kangxikanaat]].
De [[Mantsjoes]], de heersende elite in de Chinese samenleving, braken de macht van de Khans. De kanaten van de Khalkha's gingen ajmags heten en werden gereorganiseerd. Die gebieden werden verdeeld in kleinere territoriale eenheden, vendels. Het Er waren aanvankelijk 34 ajmags. In de loop van de 19e eeuw zou dat oplopen tot ruim 90. De vendels hadden gefixeerde en gemarkeerde grenzen. Het gebruik van weidegronden werd beperkt tot één of enkele van die bannersvendels. Het systeem van die vendels had tot gevolg, dat de traditionele autoriteit van de Khan's en stamhoofden vrijwel volledig verdween. Het creëerde voor de Mantsjoes grotere mogelijkheden voor controle, vergemakkelijkte de inning van belastingen, het opleggen van corveewerkzaamheden en het leverenopleggen van dienstenverplichte als onderhoud van wachttorens aan de Russische grens en poststations.corveewerkzaamheden
Een soort gelijke territoriale indeling was al enkele decennia eerder in het gebied van [[Binnen-Mongolië]] door de Mantsjoes gecreëerd, nadat de [[Chahar-Mongolen]] waren verslagen. Deze territoriale indeling is in de periode van de [[Republiek China]] alsmede in de huidige [[Volksrepubliek China]] gehandhaafd. Er zijn in Binnen-Mongolië nu negenenveertig vendels en drie zogenaamde autonome vendels.
