Ballenstedt: verschil tussen versies

| Partei =

}}

'''Ballenstedt''' is een stadje aan de noordelijke uitlopers van de [[Harz (gebergte)|Oostelijke Harz]]. De gemeente behoort tot het [[Landkreis Harz]] in de deelstaat [[Saksen-Anhalt]] ([[Duitsland]]). Ballenstedt telt {{Statistiek gemeente Duitsland inwoners|15 0 85 040|Saksen-Anhalt}} inwoners.<ref name="ST Stat">{{Bronvermelding inwonertal Saksen-Anhalt}}</ref> Buursteden zijn [[Quedlinburg (stad)|Quedlinburg]] (10 km) en [[Aschersleben]] (15 km).

 

In [[1030]] duikt de naam van de stad voor het eerst op in een oorkonde van graaf Esico von Ballenstedt. Hij was de broer van Uta, een van de stichteressen van de [[Dom van Naumburg]]. Graaf Esico liet het [[sticht]] ''St. Pancratius und Abundus'' oprichten, welke in [[1046]] in het bijzijn van koning Hendrik III gewijd werd. In de eerste helft van de [[12e eeuw]] werd het sticht door [[Albrecht de Beer]], Markgraaf van Brandenburg, gewijzigd in een klooster voor [[Benedictijnen]]. In [[1170]] werd de kloosterkerk bijgebouwd. Tijdens de [[Duitse Boerenoorlog]] werd het klooster bestormd, geplunderd en in brand gestoken. In [[1525]] werd het klooster geseculariseerd door vorst [[Wolfgang van Anhalt]].

 

Ballenstedt verkreeg in [[1543]] het stadsrecht. Tijdens de [[Dertigjarige Oorlog]] plunderden in [[1626]] de troepen van [[Albrecht von Wallenstein]] het stadje. Vanaf de [[17e eeuw]] werd Ballenstedt door de vorsten van [[Vorstendom Anhalt-Bernburg (1606-1806)|Anhalt-Bernburg]] als residentie uitgebreid. Uit de restanten van het voormalige klooster werd een representatief [[burcht (kasteel)|slot]] gebouwd. In [[1765]] verklaarde vorst [[Frederik Albrecht van Anhalt-Bernburg|Frederik Albrecht]] Ballenstedt officieel tot [[residentie]]. Hierdoor ontstond een bloeiperiode voor Ballenstedt op economisch, politiek en cultureel vlak. De bloei op het culturele vlak werd benadrukt door de bouw van het slottheater, dat in [[1788]] in gebruik genomen werd. Hier traden later [[Albert Lortzing]] en [[Franz Liszt]] op, die het theater hierdoor een populariteit gaven tot ver buiten de stad.

 

 

Na de [[Tweede Wereldoorlog]] veranderde het karakter van de plaats. Het slot, tot dan toe de zomerresidentie van de hertogelijke familie, werd in [[1949]] onteigend en tot Ingenieurschool voor Bosbouw verbouwd. De toeristische structuren werden niet verder ontwikkeld, de (zware) industrie kreeg voorrang. Na de opheffing van de [[Duitse Democratische Republiek|DDR]] kon het toerisme weer aan belang winnen, wat tot uitdrukking kwam in de renovatie van het hertogelijk slot en de opening hiervan voor het publiek.

 

==Bestuurlijke indeling==