Hooghiemstra (Utrecht): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Toegevoegd overname SOL, overgebleven garagepanden en landbouwwerktuigen Wittevrouwensingel en pand voor hooi en stroo
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 42:
In 1912 werd een pakhuis gebouwd van zes verdiepingen met hoektorentjes, naar een ontwerp van architect [[Marinus Eliza Kuiler|M.E. Kuiler]], die zich daarbij liet inspireren door de Franse ''châteaux de l'industrie''. In 1916 werd het gebouw verhoogd met twee verdiepingen. In de vroege jaren 1920 opende het bedrijf vijf filialen in Midden-Nederland, er werd een fabriek aan de [[Vaartsche Rijn]] aangekocht en er werd begonnen met de productie van pluimveevoer. In 1927 begon de productie van [[havermout]], waarvan het later een van de drie grootste producenten in Nederland werd.
 
Aan de Wittevrouwensingel ontstond een industrieel complex met eigen garages. Het pand Wittevrouwensingel 95 uit 1932 was de garage voor de auto's van de vele vertegenwoordigers. OpHet pand nummer 99 uit 1923 was het magazijn voor landbouwwerktuigen en kunstmest gevestigd. Op nummer 102 stondstaat de garagevoormalige garages uit 1931 voor de vele bedrijfswagens voor het expeditiepand en voormalige Huis Welgelegen. Daartussen stonden woningen en kantoren van de fabriek. Na de Tweede Wereldoorlog versnelde de schaalvergroting zich in de scheepvaart en havermout werd minder populair door de nieuwe producten uit de zuivelindustrie. In de jaren 1950 werd Hooghiemstra overgenomen door de [[Cereolfabriek|Coöperatieve Stichtsche Olie- en Lijnkoekenfabriek (SOL)]], waarna de vestigingen van Hooghiemstra sloten (Wittevrouwensingel en Jutfaseweg) en zij stopte met de verkoop van havermout.
 
In 1955 werd het terrein verkocht aan ''VRG-papier'', dat hier haar dochterbedrijf, de etikettenfabriek ''[[Avery Dennison|Avery]]'', vestigde. Veel gebouwen op het terrein werden gesloopt, waaronder de villa [[Huis Welgelegen (Utrecht)|Huis Welgelegen]],<ref>[http://www.hetutrechtsarchief.nl/collectie/beeldmateriaal/fotografische_documenten/1910-1920/76084 Gezicht op het voormalige huis Welgelegen Wittevrouwensingel 2 te Utrecht, hier verbouwd tot stalgebouw van de N.V. Utrechtse Fouragehandel en Voederkoekenfabriek v/h J. S. Hooghiemstra (Wittevrouwensingel 100-101 te Utrecht. - Het Utrechts Archief]</ref> die deels verbouwd was tot stal voor de paarden van Hooghiemstra<ref>[http://www.storytrail.nl/content/geschiedenis_van_het_hooghiemstra_in_utrecht Geschiedenis van Hooghiemstra - storytrail]</ref> die de wagens met handelswaar trokken. Er werd een nieuw gebouw van acht verdiepingen in functionele bouwstijl tegen het Hooghiemstra-gebouw aan gebouwd, dat later bekend werd als het Avery-gebouw. In 1972 werd het complex door de gemeente Utrecht aangekocht met de bedoeling het te slopen en een nieuwe weg aan te leggen. In hetzelfde jaar opende de nieuwe fabriek van Avery in Overvecht.
 
In 1985 werd het complex aan de Wittevrouwensingel [[Kraken (onroerend goed)|gekraakt]]. Tientallen dakloze jongeren vonden een tijdelijk onderdak en er werden oefenruimtes voor bandjes en ateliers voor kunstenaars ingericht. Er vonden [[acid house]]- en andere dansfeesten plaats die veel publiek trokken. Als kraakpand stond het complex bekend als ''De Fabriek''.
 
In 1988 werd de ''Stichting Wittevrouwen Bolwerk'' opgericht, die plannen ontwikkelde om het complex te behouden ten behoeve van een bedrijfsverzamelgebouw. Een haalbaarheidsonderzoek wees uit dat alleen het Avery-gebouw behouden kon blijven en het Hooghiemstra-deel gesloopt zou moeten worden. De ''Werkgroep Industriële Archeologie Utrecht'' noemde het Hooghiemstragebouw echter een zeer belangrijk industrieel monument uit het begin van de twintigste eeuw en probeerde de gemeente te overtuigen van het belang van behoud van het gebouw. De gemeente verkocht het complex uiteindelijk voor een symbolisch bedrag van één gulden aan de stichting en gaf 3,5 miljoen gulden [[subsidie]] voor [[renovatie]].