Franse koloniale rijk: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
→Tweede Keizerrijk: verkeerd jaartal |
||
Regel 38:
Tijdens het bewind van [[Napoleon III]] - gekenmerkt door een verregaande [[industrialisering]] van Frankrijk - vond een Franse koloniale expansie plaats in vrijwel alle werelddelen, die echter niet altijd succes had. Zo werden in 1860 troepen gestuurd naar Syrië en Libanon (toen delen van het [[Ottomaanse Rijk]]), om de plaatselijke christelijke bevolkingsgroepen te beschermen. Onder Britse druk en na garanties van de Ottomaanse [[Sultan (rang)|sultan]] jegens de christenen, vertrokken de troepen na een jaar. Frankrijk behield echter een belangstelling voor de [[Levant]]. De bouw van het [[Suezkanaal]] door een Franse onderneming verhoogde de Franse invloed in [[Egypte (land)|Egypte]].
Van
In het Verre Oosten had Frankrijk meer succes. In 1858 viel een Franse legermacht Vietnam binnen, waarna het zuidelijke deel van dit land als [[Cochin-China]] een Franse kolonie werd. In 1863 werd het koninkrijk [[Cambodja]] een Frans protectoraat. Frankrijk wist rond die tijd ook haar invloed in China en Japan te verhogen en zond zelfs een expeditie naar Korea.
In de [[Stille Oceaan]] was [[Nieuw-Caledonië (gebiedsdeel)|Nieuw-Caledonië]] al in 1853 Frans bezit geworden, waarna het als [[strafkolonie]] werd gebruikt. Uiteindelijk werd kwam ook het binnenland van Senegal in Franse handen (1864).
===Derde Republiek===
| |||