Haar zus [[Sophie van Beieren|Sophie]] was de moeder van [[Frans Jozef I van Oostenrijk]].
Op [[9 november]] [[1828]] trouwde Ludovika met haar achterneef hertog [[Maximiliaan Jozef in Beieren|Maximiliaan in Beieren]] (uit het Huis [[Huis Wittelsbach]]). Het paar woonde in de winter in het Herzog-Max-Palais te München en in de zomer woonde het paar op [[Possenhofen|Schloß Possenhofen]] aan de [[Starnberger See]]. Ze kregen tien kinderen, van wie de bekendste, [[Elisabeth in Beieren (1837-1898)|Elisabeth]] (Sisi), zou trouwen met de [[Keizerrijk Oostenrijk|Oostenrijkse]] keizer Frans Jozef I, die een volle neef van Elisabeth was. Haar zoon Karel Theodoor was de vader van [[Elisabeth in Beieren (1876-1965)|Elisabeth in Beieren]] en daarmee een voorvader van de Belgische koning [[Albert II van België]].
In haar laatste levensjaren werd ze geconfronteerd met tragische gebeurtenissen, zoals de verdrinkingsdooddood van haar neef [[Lodewijk II van Beieren|Lodewijk II]] en de zelfmoord van haar kleinzoon [[Rudolf van Oostenrijk (1858-1889)|Rudolf]].
Op [[25 januari]] [[1892]] ontving keizerin Elisabeth een telegram uit München: Ludovika had longontsteking. Op [[26 januari]] 1892, om vier uur in de ochtend, stierf ze op 83-jarige leeftijd.
Toen ze stierf had ze 7zeven kinderen, 15vijftien kleinkinderen en 12twaalf achterkleinkinderen. Een dag na haar overlijden werd haar 13dedertiende achterkleinkind geboren.
