Sansculotten: verschil tussen versies

* Het waren de Parijse sansculotten die spontaan in de 48 stadswijken (sections) volksraden (assemblées generales) instelden.

* De sansculotten werden gesteund door de [[Parijse Commune van 1792]] en eisten maximumprijzen en vaste lonen, beperking op eigendom en economische vrijheid.<ref>Soboul, A. (1979) De Franse Revolutie I, p. 223.</ref> De Montagnards en de sansculotten gingen samen en kregen het roer in handen in de [[Nationale Conventie (Frankrijk)|Nationale Conventie]].

* Op 10 augustus 1792 hadden de sansculotten een belangrijke inbreng bij de [[Bestorming van de Tuilerieën]].

*1793 was het jaar voor de de sansculottes. Ze noemden elkaar ''citoyen'' (à la Rousseau) en waren voor [[directe democratie]]. [[Louis Antoine Saint-Just]] wist de vrees voor een dictatuur van de Parijse sansculotten weg te nemen.<ref>Soboul, A. (1979) De Franse Revolutie II, blz. 266.</ref> De sansculotten verzetten zich tegen de [[girondijnen]]. Op 24 mei besloten de girondijnen een onderzoek te doen naar de anarchie binnen de Commune van Parijs en de activiteiten van de sansculotten. De activiteiten van de sansculotten zouden moeten worden nagegaan en hun leiders voor de rechters gedaagd.<ref>Dowd, D.L. (1966) De Franse Revolutie, p. 109. </ref> Op 26 mei riep Robespierre het volk op tot verzet. Hij spoorde de sansculottes aan om de Conventie een lesje te leren.<ref>{{citeer web|url=http://www.republikanisme.nl/burgerschap.html|titel=Burgerschap|website=republikanisme.nl}}</ref> De sansculotten eisten arrestatie van de girondijnen; stemrecht uitsluitend voor sansculotten, een vaste broodprijs, en de oprichting van een revolutionair leger. Geschrokken door de massale demonstraties van de sansculotten raakten de girondijnen op 2 juni hun macht kwijt. Begin juli 1793 waren de sansculotten verantwoordelijk voor de val van de girondijnen, die tegen prijsbeheersing waren. De sansculotten die nu de tribunes van de Conventie bevolken, hadden aanzienlijk aan invloed gewonnen.

* In april 1792 was de [[Eerste Coalitieoorlog]] uitgebroken. Als oplossing voor deze hopeloze situatie en het verdedigen van Frankrijk tegen heel Europa werd een [[levée en masse]] afgekondigd door [[Lazare Carnot]] op 23 augustus 1793. De beweging werd gesteund door de sansculotten. Zo werd sansculotte ook de [[Bijnaam|spotnaam]] voor een Franse soldaat uit de tijd van de [[Eerste Franse Republiek]].

* De sansculotten deden hun stem gelden en eisten vaste prijzen. Het gebrek aan betaalbare levensmiddelen deed hen op 4 september opnieuw in opstand komen. Ze eisten van de Conventie dat deze hardere maatregelen nam, de instelling van de Terreur ter bestrijding van de contrarevolutie.

* In het voorjaar van 1794 bemerkte [[Maximilien de Robespierre|Robespierre]] dat zijn invloed bij de sansculotten tanende was. Ze verloren niet lang daarna hun leiders, die kritiek hadden geleverd op zijn [[Terreur (Franse Revolutie)|Schrikbewind]] en vervolgens beschuldigd werden deel uit te maken van een (buitenlandse) samenzwering.

* [[Paul Barras]] en [[Joseph Fouché]], bang voor hun eigen leven, smeedden een [[complot]] om Robespierre en ruim twintig van zijn aanhangers te [[aanhouding|arresteren]]. Op 27 juli 1794 werden Robespierre en zijn volgelingen voor het [[Revolutionair tribunaal (Frankrijk)|Revolutionair Tribunaal]] geleid. Zij hadden zich volgens [[Albert Soboul]] te veel vereenzelvigd met de sansculotten.<ref>Soboul, A. (1979) De Franse Revolutie II, p. 349-350.</ref> Ook de sansculotten hadden genoeg van de Terreur en lieten het bij zijn arrestatie afweten. Er werd wel vijftien minuten geapplaudisseerd nadat het hoofd van Robespierre was gevallen.