Absint: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Vertaald en bewerkt vanuit Padosch SA et al. Substance Abuse Treatment, Prevention, and Policy. 2006;1:1–14. Licentie: CC-BY. http://dx.doi.org/10.1186/1747-597X-1-14 - Literatuurverwijzingen bronartikel niet overgenomen. |
Herschikking |
||
Regel 2:
[[Bestand:Absinthe-glass.jpg|thumb|Een glas met absint]][[Bestand:Absinthe spoons.jpg|thumb|Absintlepels]][[Bestand:Absinthe Parisienne.jpg|thumb|Advertentie uit 1896 voor absint]][[Bestand:Van Gogh - Still Life with Absinthe.jpg|thumb|Vincent van Gogh dronk grote hoeveelheden absint, wat mogelijk heeft bijgedragen aan zijn kenmerkende schilderstijl. Zijn royale gebruik van de kleur geel wordt vaak toegeschreven aan overconsumptie van absint. Ook de crises in zijn laatste twee levensjaren hangen mogelijk samen met thujonvergiftiging samenhangend met overconsumptie van absint.]]
'''Absint''' is een [[sterkedrank]] op basis van [[anijs]], [[absintalsem]] (''Artemisia absinthium''), [[venkel]] en een aantal aanvullende kruiden.
Absint heeft meestal een groene of geelgroene tint, maar wordt soms als kleurloos distillaat gebotteld (''blanke absint''). Absint wordt op de markt gebracht met een variërend alcoholpercentage, dat soms flink boven de gangbare 40% (60 tot 70% of meer) kan liggen. De groene kleur van absint is afkomstig van [[chlorofyl]] uit een extract van bladeren van ''[[Artemisia pontica]]'', [[citroenmelisse]], [[hyssop]] en soms [[ereprijs]]. Slechts in zeldzame gevallen werd de groene kleur verkregen door het toevoegen van [[Koper (element)|koper]] of [[Indigo (kleurstof)|indigo]].<ref>Absinthe, Encyclopaedia Britannica 1910.</ref>▼
Absint wordt soms puur gedronken, maar gebruikelijk is om volgens een vast ritueel water en [[sucrose|suiker]] toe te voegen. Een absintlepel met een suikerklontje wordt op het glas geplaatst. Vervolgens wordt ijskoud water over het suikerklontje gedruppeld en ten slotte wordt er goed geroerd. In een moderne variant van het absintritueel wordt het suikerklontje met absint [[flamberen (culinair)|geflambeerd]].
Regel 10 ⟶ 12:
Absint werd voor het eerst commercieel geproduceerd door [[Henri-Louis Pernod]] in [[1805]]. Hij had het [[Recept (keuken)|recept]] voor de drank eerder gekocht van de [[Frankrijk (hoofdbetekenis)|Franse]] arts [[Pierre Ordinaire|Ordinaire]], die te paard door de [[Zwitserland|Zwitserse]] [[Jura (gebergte)|Jura]] trok om zijn [[panacee]]s te slijten. Hoewel van oorsprong een volksdrank, werd absint in de [[19e eeuw]] vooral populair onder kunstenaars, die het de bijnaam ''De Groene Fee'' gaven. De Fee zou een belangrijke bron van artistieke inspiratie zijn. Deze veronderstelling heeft ongetwijfeld bijgedragen aan de mythe rond de psychoactieve effecten van absint. [[Vincent van Gogh]] zou er zijn gele periode aan te danken hebben, en [[Ernest Hemingway]] zou zijn ''[[Voor wie de klok luidt|For whom the bell tolls]]'' onder invloed van absint geschreven hebben.
Enkele andere beroemde absintdrinkers zijn [[Paul Gaugin]], [[Henri de Toulouse-Lautrec]], [[Charles Baudelaire]], [[Guy de Maupassant]], [[Édouard Manet]], [[Oscar Wilde]], [[Paul Verlaine]] en meer recent, de Amerikaanse rockster [[Marilyn Manson (zanger)|Marilyn Manson]], die zijn eigen absint heeft gecommercialiseerd ''Mansinthe''.
[[Edgar Degas]], [[Édouard Manet]] en ook [[Henri de Toulouse-Lautrec]] vereeuwigden de absintdrinkers op hun schilderijen.
Recent onderzoek heeft de psychoactieve werking van thujon slechts kunnen aantonen bij zeer hoge doseringen, veel hoger dan waarvan bij normale absintconsumptie sprake is.<ref name="PMID 16722551">{{Citeer journal | author = Padosch SA, Lachenmeier DW, Kröner LU. | year = 2006 | month = May | title = Absinthism: a fictitious 19th century syndrome with present impact. | journal = Substance Abuse Treatment, Prevention, and Policy▼
| volume = 1 | pages = 1-14 | issn = 1747-597X | pmid = 16722551 | pmc = 1475830 | doi = 10.1186/1747-597X-1-14 | language = en | accessdate = 8 mei 2015 | quote = Dit is een [[open access]] artikel, beschikbaar onder de licentie [[Creative Commons#Kenmerken|Creative Commons Naamsvermelding]] (CC BY; versie 2.0).}}</ref> ▼
== Absintverbod ==
Regel 18 ⟶ 23:
Als [[surrogaat]] ontwikkelde de firma [[Pernod Ricard|Pernod]] zijn beroemde ''[[anis]]'', feitelijk een absint zonder alsem. Andere fabrikanten betraden de markt met hun ''[[pastis]]'', waarin de kruidenextracten niet door [[distillatie]] maar door [[maceratie]] werden verkregen.
▲Recent onderzoek heeft de psychoactieve werking van thujon slechts kunnen aantonen bij zeer hoge doseringen, veel hoger dan waarvan bij normale absintconsumptie sprake is.<ref name="PMID 16722551">{{Citeer journal | author = Padosch SA, Lachenmeier DW, Kröner LU. | year = 2006 | month = May | title = Absinthism: a fictitious 19th century syndrome with present impact. | journal = Substance Abuse Treatment, Prevention, and Policy
▲| volume = 1 | pages = 1-14 | issn = 1747-597X | pmid = 16722551 | pmc = 1475830 | doi = 10.1186/1747-597X-1-14 | language = en | accessdate = 8 mei 2015 | quote = Dit is een [[open access]] artikel, beschikbaar onder de licentie [[Creative Commons#Kenmerken|Creative Commons Naamsvermelding]] (CC BY; versie 2.0).}}</ref>
▲De groene kleur van absint is afkomstig van [[chlorofyl]] uit een extract van bladeren van ''[[Artemisia pontica]]'', [[citroenmelisse]], [[hyssop]] en soms [[ereprijs]]. Slechts in zeldzame gevallen werd de groene kleur verkregen door het toevoegen van [[Koper (element)|koper]] of [[Indigo (kleurstof)|indigo]].<ref>Absinthe, Encyclopaedia Britannica 1910.</ref>
Tegenwoordig is absint weer toegestaan in de Europese Unie. De samenstelling verschilt niet veel met die van voor het absintverbod.
In landen als Duitsland en Frankrijk wordt sinds de [[1990-1999|jaren '90]] weer absint geproduceerd. Andere absintproducerende landen, zoals Spanje en Portugal, hebben nooit een verbod op absint gekend. In Nederland was de verkoop van absint verboden bij de [[absintwet]] van 1909. De absintwet is hiermee nog ouder dan de [[Opiumwet]] uit 1919. In 2004 werd deze ingetrokken, gevolgd door België in hetzelfde jaar.▼
==Thujongehalte==
Regel 32 ⟶ 34:
Sommige huidige absint lijkt zelfs hogere thujonconcentraties te hebben dan voor het absintverbod, een analyse uit 2005 toonde aan dat circa 22% van de commercieel verkrijgbare absint een thujonconcentratie van meer dan 10 mg per liter heeft. Absintverkopers adverteren tegenwoordig ook met hoge thujonconcentraties en de veronderstelde [[psychoactief middel|psychoactieve]] en [[afrodisiacum|lustopwekkende]] eigenschappen van hun producten.
▲In landen als Duitsland en Frankrijk wordt sinds de [[1990-1999|jaren '90]] weer absint geproduceerd. Andere absintproducerende landen, zoals Spanje en Portugal, hebben nooit een verbod op absint gekend. In Nederland was de verkoop van absint verboden bij de [[absintwet]] van 1909. De absintwet is hiermee nog ouder dan de [[Opiumwet]] uit 1919. In 2004 werd deze ingetrokken, gevolgd door België in hetzelfde jaar.
{{Appendix}}
| |||