Tarimbekken: verschil tussen versies

Het '''Tarimbekken''' is één van de grootste geologische [[Bekken (geologie)|bekken]]s in de wereld. Het ligt in de [[Autonome regio (China)|autonome regio]] [[Sinkiang]] in het uiterste westen van [[Volksrepubliek China|China]]. Het wordt omsloten door drie [[hooggebergte]]n: de [[Tiensjan]] in het noorden, de [[Pamir]] in het westen en de [[Kunlun]] in het zuiden. Een groot deel van het bekken wordt ingenomen door de [[Taklamakan]]woestijn. De [[zijderoute]] splitste zich hier in twee routes, langs de noordelijke en zuidelijke randen van Taklamakan. Het laagste punt is [[Lop Nor]] in het oosten, een voormalig zoutmeer.

 

 

==Geschiedenis==

Aan het begin van de [[Bronstijd]] hebben een aantal migratiegolven naar het het bekken plaatsgevonden. De eerste daarvan moeten dan sprekers van [[Tochaars]], een [[Indo-Europese talen|Indo-Europese taal]] zijn geweest.

 

 

In het gebied zijn vanaf begin twintigste eeuw enkele honderden [[Tarim-mummies]] gevonden. De mummies zijn door het droge klimaat met [[desiccatie]] van de lichamen als gevolg zeer goed geconserveerd. De meeste van die vondsten zijn gedaan in het oostelijk deel van het bekken in het gebied rondom [[Lob Nuur]] bij vestigingen en steden als [[Hami]], [[Turpan]], [[Xiaohe]] en [[Kroraina]]. Andere vondsten waren langs de zuidelijke rand van het bekken bij [[Khotan]], Cherchen en Niya. De oudste mummies dateren uit de periode rondom 1800 v. Chr. De jongste rondom 200 na. Chr. De oudste mummies worden toegeschreven aan sprekers van het [[Tochaars]], een [[Indo-Europese talen|Indo-Europese taal]] en zouden van [[europide]] oorsprong zijn.

Tijdens de [[Han-dynastie]] (206 v.Chr.- 220 na Chr.) begon China zijn invloed geleidelijk naar het Tarimbekken uit te breiden en wist daar een aantal militaire voorposten te vestigen. Ook de [[Tang-dynastie]] (618-907) heeft het gebied tot aan ongeveer 760 beheerst. Daarna maakte het tot midden negende eeuw deel uit van het [[Tibetaanse rijk]]. Na de val van het [[Oeigoerse Rijk]] in het midden van de negende eeuw wisten groepen [[Oeigoeren]] het bekken te veroveren, die daar het koninkrijk Qocho vestigden. De basis van dat koninkrijk waren een aantal oasesteden zoals [[Hami]], [[Kucha]], [[Turpan]], Gaochang en Bezeklik.