Charles de Gaulle: verschil tussen versies

 

[[Bestand:TombeauChdG.JPG|thumb|Het graf van Charles de Gaulle.]]

De Gaulles bewind leek onaantastbaar, totdat er in [[mei 1968]] massale studentendemonstraties uitbraken, gevolgd door massale stakingen in een quasi-revolutionaire sfeer, die gedeeltelijk uit de autoritaire regeringsstijl van De Gaulle was te verklaren, maar toch vooral voortkwamen uit de door [[babyboom (term)|baby-boom]]ers gedragen 'culturele revolutie', die toen door een groot deel van de [[westerse wereld]] waarde en nauwelijks een uitgewerkt politiek alternatief voor de gevestigde orde bood. De oude generaal leek even geen antwoord te hebben op de crisis en vloog zelfs naar de in Duitsland gelegerde Franse troepen om zich daar bij generaal [[Jacques Massu|Massu]] te verzekeren van de steun van het leger. Er werden vervroegde parlementsverkiezingen uitgeschreven, waarbij bleek dat hij nog altijd massaal gesteund werd. Maar de president, die al tegen de tachtig liep, had toch aan prestige ingeboet. In april 1969 schreef hij opnieuw een referendum uit over een grondwetsherziening, waarbij hij ook toen weer het volk voor de keuze stelde: geef mij mijn zin of ik ga weg. Deze maal leed hij een nederlaag en hij deed wat hij gezegd had: hij trad meteen af, drie jaar voor het einde van zijn termijn en trok zich terug in zijn landhuis in het dorpje [[Colombey-les-Deux-Églises]] (departement [[Haute-Marne]]).