Juno (planetoïde): verschil tussen versies

'''(3) Juno''' is een [[planetoïde]] die werd ontdekt op [[1 september]] [[1804]] door de Duitse [[astronoom]] [[Karl Ludwig Harding|Karl L. Harding]] met een bescheiden 50 mm 50mm-[[Telescoop (optica)|telescoop]]. Juno werd gevonden in de [[planetoïdengordel]], het was de derde planetoïde die ontdekt werd (vandaar het catalogusnummer drie). Juno is genoemd naar de mythologische figuur [[Juno (godmythologie)|Juno]], de hoogste Romeinse godin.

In 2003 werd Juno in beeld gebracht door de Hookertelescoop van het [[Mount Wilson Observatory-observatorium]], gebruik makendegebruikmakende van [[adaptieve optiek]]. De diameter van Juno werd vastgesteld op 267 km, en de onregelmatige vorm leek op een aardappel. Foto's in [[infrarood]] licht lieten zien dat Juno een krater heeft van ongeveer 100 kilometer, het resultaat van een relatief recente inslag. [[Spectroscoop|Spectroscopisch]] onderzoek geeft aan dat Juno bestaat uit gewone [[chondriet]]en, een gewone groep van steen-planetoïden samengesteld uit ijzer bevattende silicaten zoals [[olivijn]] en [[pyroxeen]].