CRAB's: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Dit is mijn eerste paginatoevoeging, dus als er nog schoonheidsfoutjes instaan, pas gerust aan. |
||
Regel 29:
== Erkenning ==
Na de oorlog vormden de CRAB’s geen officiële slachtoffersgroep. Ze kregen dus geen tegemoetkoming. In de naoorlogse periode moesten dan ook duizenden CRAB’s hun dienstplicht doen, al hadden ze naar eigen zeggen in de zomer van 1940 meer dan hun verplichtingen volbracht. Toch duurde het tot in de jaren tachtig tot de jongens van toen zich verenigden. Het vergeten oorlogsavontuur kreeg eindelijk wat aandacht. Toen ze op pensioen konden gaan, trokken velen terug naar Zuid-Frankrijk om hun avontuur te herbeleven. In 1990 volgde een officiële erkenning, met een medaille die aan ongeveer 9000 oud-CRAB’s werd uitgedeeld.
In 1998 werd een monument ingehuldigd in Poperinge. Het is een sculptuur van Lucien De Gheus in witte natuursteen in de vorm van een kruis, met vooraan een bas-reliëf van een CRAB.
Het historisch onderzoek kwam pas echt op gang in de jaren negentig, met in 1995 het boek ''Allons enfants de la Belgique: les 16-35 ans, mai-août 1940'' van Jean-Pierre du Ry. In het Brusselse [[Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse Maatschappij]] werd een uitgebreide verzameling getuigenissen aangelegd. In 2015 volgde met ''Van onze jongens geen nieuws'' van historici Karel Strobbe, Hans Boers en [[Pieter Serrien]] het eerste Nederlandstalige boek over de CRAB's.
| |||