Vrijwel alle [[democratie]]ën hebben een geschreven grondwet. Voorbeelden van landen zonder geschreven grondwet zijn het [[Verenigd Koninkrijk]] en [[Israël]]. Het constitutioneel recht ligt daar vast in wetten, gewoontes en rechtspraak.
De grondwet wordt vastgesteld door de (oorspronkelijke) [[grondwetgever]]. VaakDit kan bijvoorbeeld een [[grondwetgevende vergadering]] zijn. Het wijzigen van een bestaande grondwet wordt vaak isovergelaten ditaan de gewone wetgever, die een speciale [[procedure]] volgt (bijvoorbeeld meerdere lezingen en een [[gekwalificeerde meerderheid]]). In diverse landen heeft men een [[volksraadpleging|referendum]] voor grondwetswijziging. In andere landen moet het voorstel twee keer worden goedgekeurd (=twee lezingen). Na de eerste lezing volgen er dan meestal verkiezingen. Bij de tweede lezing is dan vaak een twee derden meerderheid vereist (bv. in [[België]]). Daardoor kan een wijzigingsprocedure soms jarenlang duren. Dit soort procedures is bedoeld om zich ervan te verzekeren dat de grondwet alleen wordt gewijzigd als daarvoor een ruime, en liefst ook een duurzame, meerderheid bestaat.
Constituties zijn in beginsel bedoeld om de macht van de staat te beperken en aldus de burgers te beschermen tegen machtsmisbruik.
