E-nummer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[File:HK Baron crocolate product Nutrition Facts mark Recycling-Code-22 Feb-2014 Best Before Date n Ingretients paper package.jpg|thumb|Een melkchocoladereep van de Poolse fabrikant Baron voor de markt in Hong Kong vermeldt E476 (Polyglycerol-polyricinoleaat) als toegevoegde emulgator.]]
Een '''E-nummer''' is een [[Code (representatie van gegevens)|code]] voor een stof die binnen de [[Europese Unie]] (EU) toegelaten is als [[additief]] in voedingsmiddelen die bedoeld zijn voor menselijke consumptie. Internationaal gezien kent de EU de strengste toelatingsnormen van alle geïndustrialiseerde landen en daarmee dus ook het kleinste aantal toegestane additieven. Het getal achter de E verwijst naar het nummer van de additief in de [[Codex Alimentarius]], het internationale nummeringssysteem voor voedseladditieven.
Tal van heel 'gewone' stoffen zoals [[kurkuma]] (E100), [[karamel]] (E150), [[azijnzuur]] (E260), [[koolzuur]] (E290), [[vitamine C]] (E300), [[Johannesbroodpitmeel]] (E410), [[gelatine]] (E441) en [[ve-tsin]] (E621) hebben als toegelaten additief een E-nummer gekregen.
In de Europese Unie moeten alle voedingsadditieven verplicht vermeld staan op de ingrediëntenlijsten waarbij zowel de naam én de functie van de additief vermeld moet zijn. Fabrikanten mogen zelf kiezen of ze de naam van de stof of diens E-nummer op de ingrediëntenlijst weergeven.<ref name="EFSA2014">{{en}}[http://www.efsa.europa.eu/en/topics/topic/sweeteners.htm Sweeteners]. EFSA, 4 december 2014, bekeken op 5 januari 2015</ref>
| |||