Gedelokaliseerd elektron: verschil tussen versies

Ruwweg kunnen de elektronen in een molecuul in twee groepen worden verdeeld: elektronen die in lagere [[elektronenschil|schil]]len in de atomen zitten, en sterk aan een atoom gebonden zijn en daarmee in hoge mate gelokaliseerd zijn, en de elektronen die de [[covalente binding]]en verzorgen. De [[valentiebindingstheorie]] beschrijft dit in termen van [[orbitaal|orbitalen]]: de orbitalen van twee atomen overlappen gedeeltelijk, wat energetisch voordelig kan zijn. In dat geval ontstaat er een [[chemische binding|binding]] tussen de twee atomen. HierbijEen treedtverouderd bijnaen altijdonjuist model dat in de met name de organische chemie veel gehanteerd wordt is de [[hybridisatie (natuurkunde)|hybridisatie]] optheorie: mengvormen van verschillende typen orbitalen geven een grotere overlap, daarmee een lagere energie en een stabielere binding. In bepaaldedit gevallenmodel wordt de overlapbinding zoechter grootnog datsteeds al lokaal tussen twee atomen beschreven. In veel gevallen gaat een dergelijke dezelokale beschrijving niet meer opgaatop: in de toestand met de laagste energie ([[grondtoestand]]) strekken orbitalen zich over meerdere atomen uit. ElektronenDit inis dezegoed orbitalente kunnenbegrijpen vanuit het eenvoudiggolfkarakter van hetde eneelektronen, naarmaar hetniet anderewanneer atoomvastgehouden gaanwordt enaan de gedachte dat elektronen deeltjes zijn dusdie nieteen meerbepaalde puntvormige 'positie' "gelokaliseerd"bezitten.