Rinus van den Berge: verschil tussen versies

Op de [[Olympische Zomerspelen 1924|Olympische Zomerspelen van 1924]] in [[Parijs]] maakte Van den Berge deel uit van de [[4 x 100 meter estafette|4 x 100 m estafette]]ploeg, die verder bestond uit [[Jan de Vries (atleet)|Jan de Vries]], [[Jacob Boot]] en [[Harry Broos]]. De ploeg startte uitstekend met winst in de derde serie in 42,0 s, een evenaring van het [[Lijst van wereldrecords atletiek|wereldrecord]] dat juist in de eerste serie was gevestigd door de ploeg van Groot-Brittannië. Overigens werd dit record door de Amerikaanse ploeg in de zesde serie alweer verbeterd tot 41,2. In de halve finale werd het Nederlandse team derde in 42,2, waarna het in de finale de [[Lijst van Nederlandse medaillewinnaars op de Olympische Spelen atletiek|bronzen medaille]] veroverde in een tijd van 41,8.<ref>De serietijden van 42,0 van de Nederlandse en Britse teams werden erkend als [[Lijst van Europese records atletiek|Europees record]], niet de Britse tijd van 41,2, noch de Nederlandse van 41,8 in de finale. Waarschijnlijk zijn die tijden niet met drie klokken opgenomen.</ref> De Nederlanders waren blij met het succes van hun estafetteploeg en gaven hiervan in het Nederlandse trainingskwartier door middel van hun strijdkreet: 'heja, heja, litsjumeaux, kwatta, kwatta', op luidruchtige wijze blijk.<ref>Uit ''1870 – 2000, 130 jaar atletiek in Nederland'' door Aad Heere en Bart Kappenburg, bron: zie hierboven</ref>

 

 

Tussen 1925 en 1932 werd Rinus van den Berge viermaal Nederlands kampioen op de 100 m en vijfmaal op de 200 m.