Boordgeschut: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvulling |
k taal |
||
Regel 16:
Ook werd in deze periode het plaatsen van geschut op andere plekken onderzocht. Hoewel er al in de Eerste Wereldoorlog een jachtviegtuig bestond waarbij plek was voor een tweede bemanningslid met een beweegbaar machinegeweer dat in elke richting gericht kon worden (de [[Bristol F.2 Fighter]]), werd dit pas gemeengoed bij de [[nachtjager]]s uit de Tweede Wereldoorlog. Dit resulteerde in ontwerpen met soms wel 12 stukken boordgeschut zoals de [[Dornier Do 217]]N-2/R22.<ref>1993. "De nachtjagers van de Luftwaffe". ''Airplane'', vol. 5, p. 131-137.</ref>
Dit gold ook voor [[bommenwerper]]s, de [[B-23 Dragon|B-23 ''Dragon'']] was bijvoorbeeld de eerste bommenwerper met '''staartgeschut''' die in productie ging. Het gebruik van boordgeschut op plekken anders dan naar voren gericht verdween snel na de Tweede Wereldoorlog. Het staartgeschut vormt hierop een uitzondering, deze bleef nog in gebruik tot ver in de [[Koude Oorlog]]. De meest
== Vietnam ==
|