Trockenbeerenauslese: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 6 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q1639847
Spelfout gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app
Regel 6:
Hoewel een bijzondere wijn zijn er tegenwoordig verschillende opvattingen van wat nu als trockenbeerenauslese verkocht zou mogen worden. Kwaliteitswijnboeren plukken alle druiven stuk voor stuk van de druivenstok. Nauwgezet wordt elke tros uitgezocht en alleen de beste aangetaste druiven komen voor de wijn in aanmerking. Hoe meer door de schimmel aangetast en hoe langer de druif heeft kunnen rijpen hoe sterker de explosie van smaak. In het Duits wordt dit “Ausbruch” genoemd. Voor de wet is het tegenwoordig voldoende wanneer de [[Most (oenologie)|most]] 150 graden [[Ferdinand Oechsle|Oechsle]] behaald. De kwaliteit van deze wijnen wordt daarom vooral bepaald door de ambitie van de wijnmaker. Er bestaan zodoende excellente als wel inferieure trockenbeerenauslesen. Prijzen kunnen zodoende uiteenlopen van een paar tientjes tot vele honderden euro’s... voor een half flesje.
 
Door het extreem hoge suikergehalte komt de most zeer moeilijk tot [[gisting]]. Eenmaal opgang zal zij ook snel weer tot stilstand komen. Alcohol percentages blijven zo meestal onder de 8% steken. De kleur is diep geel tot orangeoranje. Smaken van abrikozen, bloemen en heel veel meer zijn erin te proeven. Vanwege het hoge concentraat aan mineralen, evenwichtigheid in zuren en suikers kan deze wijn zeer oud worden. Niet zelden wel meer dan honderd jaar.
 
Behalve in Duitsland wordt ook in [[Wijnbouw in Oostenrijk|Oostenrijk]] Trockenbeerenauslese gemaakt. Hier moet het aantal graden Oechsle minstens 156 zijn. Een bekend voorbeeld is de "Ruster Ausbruch".