Fanfare (orkest): verschil tussen versies

Een '''fanfare''' (uit het [[Arabisch]]: 'fanfar') is een muziekensemble dat bestaat uit [[koperblazer]]s en [[Slaginstrument|slagwerk]], aangevuld met [[saxofoon]]s. Fanfares zijn vooral typisch voor Nederland en België. Maar fanfarekorpsen vindt men ook in Frankrijk, Spanje, Portugal ("fanfarra's"), Zwitserland en zelfs de [[Zwitserse Garde]] in [[Vaticaanstad]] heeft een ''Corpo di fanfarria''.

 

 

==Voorkomen==

Van oudsher is de fanfare bekend als het [[orkest]] dat al musicerend op de maat van de muziek door de straten van een plaats trekt bij feestelijke gebeurtenissen. Tegenwoordig zijn sommige fanfareorkesten echter ontwikkeld tot volwaardige concertorkesten. Soms wordt de fanfare in één adem genoemd met een [[harmonieorkest|harmonie]]. Laatstgenoemd muziekensemble is echter uitgebreider qua bezetting, met name door toevoeging van houtblazers. Een [[brassband]] is dan weer een orkest met alleen koperen blaasinstrumenten. In de [[muziekschool|muziekopleidingen]] worden de drie soms samengebracht als [[HaFaBra]]'s.<br />

Nederland telt meer dan 2000 fanfare- en [[harmonieorkest]]en.<br />

wordt ook gebruikt om een muziekvorm of -werk aan te duiden. Meestal betreft het dan een feestelijk op een [[drieklank]] gebaseerd stuk muziek dat door [[trompet]]ten en/of hoorns wordt uitgevoerd, al dan niet begeleid door [[pauk]]en. De fanfare komt in deze vorm voor in militaire orkeststukken en in orkestsuites. Voorbeelden van de fanfare als vorm komen ook voor in opera's van [[Claudio Monteverdi]] en [[Ludwig van Beethoven]] ([[Fidelio]]). Ook diverse symfonieën bevatten fanfaregedeelten, zoals [[Gustav Mahler]]s 1e en 3e symfonie. Ook komen in renaissancemuziek al vokale fanfares voor (zopals in [[Clément Jannequin]]s ''La guerre'').

 

 

== Zie ook ==