Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Externe links: + sjabloon Navigatie orthodoxe kerken. |
Passages over eigendom kerkgebouwen toegevoegd. |
||
Regel 50:
In 1940 werd Estland door de Sovjet-Unie bezet. De bezetters brachten de Estisch-orthodoxe Kerk weer terug onder de vleugels van de Russisch-orthodoxe Kerk. Onder Duitse bezetting (1941-1944) werd de autonomie van de Estische kerk weer hersteld (hoewel sommige parochies trouw bleven aan Moskou), maar nadat het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] in 1944 de Duitsers had verdreven, werd de Estisch-orthodoxe Kerk teruggebracht tot de status van [[bisdom]] binnen de Russisch-orthodoxe Kerk.<ref name="Controversy"/> In 1964 werd de zittende ‘bisschop van Tallinn en geheel Estland’, [[Aleksi II van Moskou|Aleksi]], bevorderd tot aartsbisschop. Daarmee was Tallinn een [[aartsbisdom]] geworden. Dankzij de massale immigratie van etnische Russen vanuit andere delen van de Sovjet-Unie naar Estland vormden de Esten binnen deze kerk al gauw nog maar een kleine minderheid. De diensten waren vrijwel overal in het Russisch.
In 1944 was Aleksander, metropoliet van Tallinn en geheel Estland, dus het toenmalige hoofd van de Estisch-orthodoxe kerk, samen met 23 priesters en ca. 8.000 gelovigen naar [[Zweden]] gevlucht. Daar bleef de kerk onder de naam Orthodoxe Kerk van Estland in Ballingschap actief als [[Exarchaat (Byzantijnse Rijk)|exarchaat]] van het Oecumenisch patriarchaat van Constantinopel.<ref name="Roberson"/>
Onder druk van de patriarch van Moskou herriep patriarch [[Demetrius I van Constantinopel]] in 1978 de overeenkomst (''tomos'') tussen de Estisch-orthodoxe Kerk en het Oecumenisch Patriarchaat uit 1923.<ref name="Roberson"/>
==Heroprichting==
In 1993, twee jaar na het herstel van de onafhankelijkheid van Estland, erkende het land de Orthodoxe Kerk van Estland in Ballingschap als de legitieme opvolger van de vooroorlogse Estisch-orthodoxe Kerk. Daarmee kreeg de kerk ook de eigendom van de meeste orthodoxe kerken in Estland terug. Veel orthodoxe ballingen keerden terug naar Estland. Op 20 februari 1996 herstelde [[Bartholomeus I van Constantinopel|Bartholomeus I]], [[Oecumenisch patriarchaat van Constantinopel|patriarch van Constantinopel]], de ''tomos'' tussen het Oecumenisch patriarchaat en de Estische kerk, die nu de naam Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk had aangenomen. Deze actie werd scherp veroordeeld door de voormalige aartsbisschop en [[metropoliet]] Aleksi van Tallinn, die inmiddels als [[Aleksi II van Moskou]] [[Patriarchaat Moskou|patriarch van Moskou]] was geworden. Voor hem bleef Estland tot het territorium van de Russisch-orthodoxe Kerk behoren. De betrekkingen tussen beide patriarchen waren korte tijd uiterst koel.<ref>[http://www.estonica.org/en/Eastern_orthodoxy_in_Estonia_%E2%80%94_a_brief_overview_of_religious_controversy/The_Eastern_Orthodox_Church_in_the_newly_independent_Estonia_%E2%80%94_the_second_act_of_the_controversy/ ‘The Eastern Orthodox Church in the newly independent Estonia — the second act of the controversy’].</ref>
Bij de wederopbouw van de Estische kerk kwam de [[Finse Orthodoxe Kerk]] te hulp. Aartsbisschop Johannes van Karelië en geheel Finland trad in de jaren 1996-1999 op als waarnemend metropoliet van de Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk.<ref name="Roberson"/> In 1999 koos de kerk [[Stephanos van Tallinn]] tot metropoliet. Stephanos’ echte naam is Christakis Charalambides; hij is van [[Cyprus|Cypriotische]] afkomst.
In mei 1996 werd in [[Zürich (stad)|Zürich]] (Zwitserland) overeenstemming bereikt tussen de Estische en de Russische kerk. De plaatselijke parochies kregen zelf de keus tussen de beide kerkgenootschappen.<ref name="Roberson"/> Ca. 150.000 gelovigen in 31 parochies kozen voor de Russische kerk, 20.000 gelovigen in 60 parochies voor de Estische. Het nonnenklooster Pühtitsa bij [[Kuremäe]] koos voor de Russische kerk. De Russische kerk verleende haar Estische dochter semi-autonomie als Estische Orthodoxe Kerk onder het Patriarchaat van Moskou. De ‘metropoliet van Tallinn en geheel Estland’ van deze kerk is [[Kornelius Jakobs]]. De taal van de liturgie is Russisch. In 2002 erkende Estland de Estische Orthodoxe Kerk onder het Patriarchaat van Moskou als kerkgenootschap. Dit bood een oplossing voor het vraagstuk van de eigendom van de kerkgebouwen. De Estische kerk kan een gebouw overdragen aan de staat, die het op zijn beurt kan overdragen aan de Russische kerk.<ref>[http://www.estonica.org/en/Eastern_orthodoxy_in_Estonia_%E2%80%94_a_brief_overview_of_religious_controversy/Possible_solutions_to_the_conflict/ ‘Possible solutions to the conflict’].</ref>
De meerderheid van de Russische kerk bestaat uit Russischtaligen. In de Estische kerk is een Estischtalige meerderheid. In [[Tallinn]] heeft de Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk drie kerken: de Kathedraal van de Transfiguratie in [[Vanalinn]], de historische binnenstad (de hoofdvestiging), de Kerk van St. Simeon en de profetes Anna in de wijk [[Sadama]] en de Kerk van St. George, eveneens in Sadama. Tallinns bekendste orthodoxe kerk, de [[Alexander Nevski-kathedraal (Tallinn)|Alexander Nevski-kathedraal]], behoort tot de Russische stroming.
| |||