Processorarchitectuur: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Architectuurvergelijking: Algemene verbeteringen via Wikipedia:Wikiproject/Check Wikipedia. met AWB |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
De '''processorarchitectuur''' is bepalend voor hoe de centrale verwerkingseenheid binnen een [[Processor (
==De architecturen==
Regel 11:
* Met mate nog toegepast in DSP's.
'''3. De [[
* Doorontwikkeld aan de [[Harvard Universiteit]].
* Veelal toegepast in DSP en hybride.
Regel 26:
==Architectuurvoorbeelden==
Omdat in [[MPU]] en [[MCU]] de flexibiliteit van de architectuur tezamen met het gebruikersgemak de meest belangrijke parameters zijn, is de [[Von Neumann
Pas wanneer de [[Processor (
▲Omdat in [[MPU]] en [[MCU]] de flexibiliteit van de architectuur tezamen met het gebruikersgemak de meest belangrijke parameters zijn, is de [[Von Neumann architectuur]] het meest toegepaste model. Het gemis aan de maximaal haalbare veiligheid door het combineren van instructies en data wordt veelal goedgemaakt met andere hardwarevoorzieningen zoals geheugenbeheer ([[MMU]]) en [[waakhond]]en ([[hardware]]- en [[software]]matige). Daarnaast is het geringere-kostenaspect van een uniforme externegeheugenarchitectuur ook zeker van belang.
Er bestaan inmiddels ook ''hybride'' processoren, waarin DSP- en [[MCU]]-functionaliteit zijn samengevoegd. Iedere processorfabrikant heeft echter een geheel eigen definitie van hoe de hybride nu eigenlijk zou moeten worden samengesteld. De vorming van een hybride zou gezien kunnen worden als een bundeling van verschillende processorarchitecturen, vele jaren nadat deze allen ontstaan zijn uit een basisarchitectuur. De hybrides zijn veelal het [[
▲Pas wanneer de [[Processor (ICT)|processor]] wat meer applicatiespecifiek wordt, zoals een DSP, dan geeft de [[Gemodificeerde Harvard architectuur]] vaak de beste resultaten. Vreemd genoeg is dan niet eens het veiligheidsaspect van gescheiden data en instructies doorslaggevend, maar eerder het feit dat deze scheiding het mogelijk maakt om parallellisme in het laden van instructie en data te kunnen realiseren. Hier haalt de DSP zijn grote snelheid uit. De architectuur staat simultaan werken over verschillende bussen toe.
▲Er bestaan inmiddels ook ''hybride'' processoren, waarin DSP- en [[MCU]]-functionaliteit zijn samengevoegd. Iedere processorfabrikant heeft echter een geheel eigen definitie van hoe de hybride nu eigenlijk zou moeten worden samengesteld. De vorming van een hybride zou gezien kunnen worden als een bundeling van verschillende processorarchitecturen, vele jaren nadat deze allen ontstaan zijn uit een basisarchitectuur. De hybrides zijn veelal het [[Gemodificeerde Harvard architectuur]]-model trouw.
[[Categorie:Computertechniek]]
|