Sacharine: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
foute link
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 67:
'''Sacharine''' ('''E954''') is een kunstmatige [[zoetstof]]. Het is de oudste kunstmatige zoetstof en werd in [[1879]] ontdekt door [[Ira Remsen]] en [[Constantin Fahlberg]] aan de [[Johns Hopkins University]] bij een onderzoek naar [[koolteer]]derivaten. [[Ira Remsen]] zou de zoete smaak hebben ontdekt tijdens een maaltijd na het werk toen hij zijn handen niet goed had gewassen. De stof heeft in het UVVIS spectrum een [[UV-maximum|maximum]] bij 267,3 nm (0,1N NaOH).
 
Sacharine levert geen energie en heeft een zoetkracht die 350 maal groter is dan die van [[sucrose|suiker]]. Dit betekent dat toevoeging in de orde van milligrammen aan voedingsmiddelen hetzelfde effect geeft als toevoegen van grammen suiker. Sacharine kan echter ook een onaangename bijsmaakmetalische nasmaak hebben bij grotere hoeveelheden.
 
Sacharine wordt snel door het lichaam opgenomen en vrijwel volledig onveranderd uitgescheiden via de [[urine]]. Sacharine heeft geen invloed op de concentratie [[glucose]] in het bloed, wat het uitermate geschikt maakt als zoetstof voor [[Diabetes mellitus|diabetici]]. Naast de toepassing in voedingsmiddelen geschikt bij diabetes is sacharine ook uitermate populair als zoetstof in "light" producten zoals suikervrije frisdranken.