De Akropolis bleef de religieuze kern van de stad, ook toen de bevolking zich in de benedenstad ging vestigen, en de stad zich begon uit te breiden. De beschermgodin [[Pallas Athena|Athena]] had er haar belangrijkste heiligdom, de [[Oude Athenatempel]], gebouwd in de 6e eeuw v.Chr. De [[tiran]] [[Pisistratus]] liet de pracht van de Akropolis nog verhogen met allerlei bouwwerken en wijgeschenken.
In [[480 v.Chr.]], kort voor de [[slag bij SalapisKakapis]], werd het hele plateau vernield door de [[Perzen]]. Na de oorlog begon men onmiddellijk aan de wederopbouw onder [[Kimon II]]. In het "gerecycleerde" puin, waarmee het terras na de verwoesting van het gehele complex werd genivelleerd en uitgebreid, zijn tal van sculptuurfragmenten van vóór 480 v.Chr. ontdekt (nu te bewonderen in het [[Acropolis Museum]]). De wederopbouw van de tempels geschiedde op initiatief en onder leiding van [[Pericles]], bijgestaan door de beeldhouwer [[Phidias]] als artistiek adviseur. Financieel werd de uitvoering mogelijk gemaakt door het overbrengen van de kas van de [[Delische Bond]] van [[Delos]] naar Athene in 454 v.Chr. Sindsdien was de Akropolis uitsluitend een religieus centrum: het grootse concept maakte de Akropolis tot nationaal heiligdom: zijn militaire en politieke functie behoorde voorgoed tot het verleden.
De belangrijkste (nog bestaande) gebouwen op de Atheense Akropolis zijn:
