Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dexbot (overleg | bijdragen)
k Bot: Removing Link FA template
Pompidom (overleg | bijdragen)
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Röntgen naar röntgenstraling), met behulp van pop-ups
Regel 4:
Het is een zeker voor die tijd ongehoorde horrorcompilatie van moord en wraak. Formeel is het een [[opéra comique (genre)|opéra comique]] (zoals dat past bij het Theatre Feydeau); dat wil zeggen, dat er oorspronkelijk sprake is van gesproken en niet van gezongen dialogen tussen de georkestreerde gedeelten. Qua inhoud is de opera zeker niet komisch maar juist hoogst dramatisch.
 
Het Parijse première-publiek waardeerde het matig, na 20 voorstellingen hielden ze het voor lange tijd gezien. Een succes werd het met name in Duitsland. [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]], [[Robert Schumann|Schumann]], [[Anton Webern|von Webern]] en [[Johannes Brahms|Brahms]] spraken zeer lovend over deze opera. [[Lachner]] heeft in 1854 in de stijl van [[Richard Wagner|Wagner]] (!) recitatieven gecomponeerd. Voor een uitvoering in Wenen (1809) had Cherubini zelf al de opera 500 maten ingekort door de laatste regels van de aria "Du trouble affreux qui me dévore" met houtskool te bedekken. En dat is de huidige gebruikelijke uitvoeringspraktijk. In [[2013]] maken wetenschappers van de [[Stanford-universiteit]] door middel van [[röntgenstraling|röntgen]] deze verborgen noten weer zichtbaar zodat de oorspronkelijke opera weer bekend is<ref>[http://news.stanford.edu/news/2013/june/slac-music-xray-061013.html SLAC X-rays resurrect 200-year-old lost aria]</ref>.
 
In de 20e eeuw had [[Maria Callas]] deze opera op haar repertoire. Dit maakte een groter publiek bewust van de grote kwaliteiten van deze opera.