Henk van der Meijden: verschil tussen versies

Op 16-jarige leeftijd schrijft Henk kinderverhalen voor [[Het Vaderland]]. In 1953 krijgt hij 5 cent per regel van het [[Haagsch Dagblad]], waarvoor hij verslag doet van feesten en begrafenissen. Na het afronden van de MULO gaat hij aan de slag als leerling-journalist bij de [[Nieuwe Haagsche Courant]] en krijgt hij een eigen rubriek toegewezen. In de daarop volgende jaren schrijft hij ook korte verhalen voor De Spiegel en [[De Wereldkroniek]]. In de jaren zestig maakt hij reportages voor de tijdschriften [[Margriet (tijdschrift)|Margriet]] en [[Libelle (Nederlands weekblad)|Libelle (tijdschrift)]].

Henk van der Meijden begint zijn werk voor [[De Telegraaf]] wanneer hij als officier in het leger reportages schrijft over de medische wantoestanden in het Duitse [[Sennelager]]. VanafOp 1 april 1958 treedt hij officieel in dienst bij de krant als politieverslaggever op de Haagse redactie. In 1959 wordt hij door toenmalig hoofdredacteur Stokvis overgeplaatst naar de centrale redactie in Amsterdam, waar hij een eigen showbizzpagina krijgt. Deze pagina wordt al snel de meest gelezen pagina van de krant. Eind jaren ’60 geeft hij – geïnspireerd door [[Freddy Heineken]] - de pagina de naam Privé.

In 1977 bedenkt Van der Meijden Weekbladhet weekblad [[Privé (weekblad)|Privé]], een verlengstuk van de showbizzpagina in de krant. Het eerste nummer heeft al gelijk een oplage van 424.000 en in zijn hoogtijdagen bereikt het een oplage van 650.000. In hetzelfde jaar start ook [[TV Privé]] bij de [[TROS]]. Dit programma stopt in 1986, maar wordt in 1996-1997 opnieuw op de buis gebracht bij SBS.

In 1997 stopt Henk als hoofdredacteur van het weekblad. In 2002 neemt hij, na 44 jaar, afscheid van [[De Telegraaf]] en wordt zijn pagina overgenomen door [[Wilma Nanninga]].

Tussen 1974 en 1980 was Van der Meijdens Club Privé aan het Amsterdamse [[Leidseplein]] de meest spraakmakende uitgaansgelegenheid, waar de klandizie bestond uit nationale en internationale sterren.

Zijn boek "Privé“Privé over Privé"Privé” (1974) stond maanden op nummer 1 opin de bestsellerlijsten. Deze titel werd gevolgd door succesboeken als "De“De Drie Bruiden van [[Anton Heyboer]]"” (1974), "Privé“Privé Geheimen"Geheimen” (1976) en "Dat“Dat kan toch niet waar zijn"zijn” (1981).

Andere titels van Van der Meijden zijn:
* 1958 "“[[Romy Schneider]] /- Licht en Schaduw"Schaduw” – 1959(1958)
* "“[[Caterina Valente]]"” – 1964(1959)
* "Zo“Zo zijn de [[Beatles]]"” (samen met [[Jan Langereis]]) - 1966 "Knal"(1964)
* /“Knal”, over [[Max Heijmans]] –1975(1966)
* "De“De mens [[Wim Sonneveld]] zoals u hem niet kende"kende” –(1975)
* 1983 het“Het beste uit de Privé bestsellers.bestsellers” (1983)