Slag om de IJzer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 33:
Op 21 oktober was reeds een deel van de polder Noord van de IJzer onder water gezet door met de hulp van [[Hendrik Geeraert]] aan het sluizencomplex van [[Nieuwpoort (België)|Nieuwpoort]] de verlaten van de Kreek van Nieuwendamme te openen.
Op [[25 oktober]] [[1914]] wordt de situatie zo kritiek dat [[Albert I van België|Koning Albert]], de opperbevelhebber van het Belgische leger, besluit om de polder tussen de IJzer en de spoorweg Nieuwpoort-Diksmuide onder water te zetten. Toenmalig vrederechter Feys (later werd deze tot onderzoeksrechter benoemd) had Kolonel Wielemans van het Belgisch hoofdkwartier gewezen op een
Aanvankelijk aarzelde het Belgisch opperbevel om in te grijpen aan de verlaten van de Veurne-Ambacht zoals Cogge had voorgesteld. Men had geen idee hoe dicht de vijand was genaderd. De militairen informeerden naar een alternatief, wat Cogge kon leveren. Hij stelde een ingreep voor via het zgn. Spaanse sas, ook Kattesas of Oude Veurne-sas genoemd. Er moesten enkele voorzorgen worden genomen en het resultaat was aanvankelijk niet bevredigend, als werkte het vanaf 28 oktober 1914 automatisch.
Omwille van de hoogdringendheid en het advies van een teruggeroepen ir. Bourgoignie uit Le Havre, werd dan toch een onderneming gestart aan de Veurne-Ambacht aan de Ganzepoot te Nieuwpoort.
In de nacht van 29 op 30 oktober 1914 worden bij vloed de verlaten van Veurne-Ambacht aan de Ganzepoot in [[Nieuwpoort (België)|Nieuwpoort]] voor het eerst geopend door Belgische militairen. [[Hendrik Geeraert]], een burger die al hielp bij de allereerste inundatie op 21 oktober, is hier ook bij. Het zeewater stroomt door de Veurne-Ambacht verlaten in de Noordvaart en verspreidt zich verder door de sloten en grachten over de polder. De sluizen worden weer gesloten wanneer het water in de Noordvaart even hoog staat als het niveau van de zee. Dit maneuver wordt bij de volgende nachtelijke hoge getijden, nog enkele keren herhaald. Ondertussen worden [[Pervijze]], [[Ramskapelle (Nieuwpoort)|Ramskapelle]], Nieuwpoort en [[Diksmuide]] onophoudelijk gebombardeerd. Om redenen waarover men enkel kan speculeren hebben de Duitsers het belang van het sluizencomplex en de mogelijkheden tot inundatie niet erkend. Pas wanneer de polder in een ontoegankelijke watervlakte is veranderd en hun troepen Zuid van de IJzer hopeloos vast zitten, geven ze zich rekenschap van het gebeurde.
|