Versie van 29 nov 2014 17:58 bewerken Tjako (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 33.739 bewerkingen k →‎Tonaliteit ← Oudere bewerking		Versie van 29 nov 2014 18:03 bewerken ongedaan maken Tjako (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 33.739 bewerkingen →‎Blues en pentatoniek Nieuwere bewerking →
Regel 50: == Blues en pentatoniek == In de '''blues''' gebruikt men vaak pentatonische reeksen, die al dan niet aangevuld kunnen worden met extra tonen. * ''Voorbeeld 1'': De reeks C-D-E-G-A-c met als aanvulling ook nog een extra verhoogde vierde trap (Fis), die dient als [[leidtoon]] naar de vijfde trap, de [[dominant (muziek)\|dominant]]. :{{Muzieknotatie\|ClefG\|1c1\|1d1\|1e1\|1f1+\|1g1\|1a1\|1c2}} ''Voorbeeld 2'': Ook gebruiken bluesmuzikanten een extra verlaagde derde trap, waardoor het gevoel van een mineurtoonladder ontstaat. Dit noemt men de [[blue note (muziek)\|blue note]]. Bijvoorbeeld: C-D-E-G-A-c wordt C-D-Es-E-G-A-c (met extra toegevoegde 'blue note' Es) :{{Muzieknotatie\|ClefG\|1c1\|1d1\|1e1-\|1e1n\|1g1\|1a1\|1c2}} ''Voorbeeld 3'': In een mineurblues ziet men wel eens de volgende reeks: C-Es-F-G-Bes-c, die aangevuld wordt met een verhoogde 4e toon (Fis). *:{{Muzieknotatie\|ClefG\|1c1\|1e1-\|1f1\|1f1+\|1g1\|1b1-\|1c2}} [[Categorie:Muziektheorie]]

Pentatoniek: verschil tussen versies