Trio (muziek): verschil tussen versies

Een trio is ook, vanaf het classicisme, een vormonderdeel (een 'intermezzo') van een compositie, meestal van een [[scherzo]] of [[menuet (dans)|menuet]]. Ook komen in [[mars (muziek)|marsen]] soms trio's voor als intermezzo. De speelvolgorde is dan meestal scherzo of menuet (meestal herhaald) - trio (meestal herhaald) - opnieuw scherzo of trio (nu meestal zonder herhaling). Dit soort trio vindt zijn ontstaan bij onder anderen Lully, die driestemmige ''Trioëpisoden'' voor 2 hobo's en fagot schreef, tegenover de 5 stemmige bezetting in andere delen van zijn werk. Het trio heeft in oude muziek vaak tevens de functie van [[refrein (stijlmiddel)|refrein]]. In de tijd na het classicisme duikt het trio ook weer op als zelfstandige compositie met een doorgaans diverterend karakter.