De partituur van Canto Ostinato heeft één vetgedrukte (hoofd) partij waarin de verschillende sectie zijn genummerd. Deze vormt de basis van het stuk. In vijf verschillende balken staan verschillende variaties, Daarnaasthierdoor zijn er verschillende variaties waardoor er in totaal sprake is waaruitkunnen de pianistenspelers kunnen kiezen.<ref name="lambermont" /> Ten Holt gaf veel vrijheid aan de uitvoerenden: Het aanleggen van de accenten, welke sectiesecties erze wordenwilden gespeeldspelen, hoe er wordtze omgegaanomgingen met herhalingen. Daarentegen schreef hij wel het [[Tempo (muziek)|tempo]] voor<ref>(kwartnoot = 60, zie linksboven de notenbalk in de partituur.</ref> en stond hij afwijzend tegenover improviseren in de zin van eigenhandig toevoegen van noten.<ref name="lambermont" /> Daarnaast heeft het stuk heeft een redelijk vaste volgorde voor doorlopen van de secties, die niet zomaar verwisseld kunnen worden zonder de melodie te breken. Bijvoorbeeld rondom het eerste thema (sectie 74) achtereenvolgens:
