Hermine Reuß oudere linie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
correcties
flinke poets; NE personen ontlinkt; NE kinderen verwijderd; in de lead waarom ze bekend werd; jaartallen ontlinkt
Regel 1:
[[Afbeelding:Hermine of Reuss.jpg|thumb|Hermine Reuß]]
[[Afbeelding:Bundesarchiv Bild 136-C0805, Kaiserpaar im Haus Doorn.jpg|thumb|Hermine en Wilhelm II in Huis Doorn]]
'''Hermine Prinzessin Reuß oudere linie''' ([[Greiz (stad)|Greiz]], [[17 december]] [[1887]] - [[Frankfurt (Oder)]], [[7 augustus]] [[1947]]), lidis vanbekend hetgeworden huisals [[Vorstendomde Reusstweede oudereechtgenote linie|Reuss]] en bijgenaamd ''Hermo'', wasvan de dochtervoormalige vanDuitse [[Hendrik XXII Reuß oudere linie|Hendrik XXII]] vorstkeizer [[VorstendomWilhelm ReussII ouderevan linieDuitsland|Reuß oudere linie]] ([[1846]]-[[1902]]) en prinses [[Ida van Schaumburg-Lippe]] ([[1852]]-[[1891]]), dochter van [[Adolf I George vanWilhelm Schaumburg-LippeII]].
 
== Biografie ==
Dertien jaar na haar huwelijk met prins [[Johan George van Schönaich-Carolath]] werd deze ziek en stierf, aan [[tuberculose]], op 7 april 1920. Zij hadden vijf kinderen. Zij kreeg de leiding over de familiebezittingen in [[Silezië]].
Reuß was lid van het huis [[Vorstendom Reuss oudere linie|Reuss]] en dochter van [[Hendrik XXII Reuß oudere linie|Hendrik XXII]] vorst [[Vorstendom Reuss oudere linie|Reuß oudere linie]] (1846-1902) en prinses [[Ida van Schaumburg-Lippe]] (1852-1891). Ze trouwde in 1907 met de (niet-ebenbürtige) Johann Georg Prinz von Schoenaich-Carolath (1873-1920) met wie zij vijf kinderen kreeg. Na het overlijden van haar man kreeg zij het beheer over de familiebezittingen in [[Silezië]].
 
NaIn de dood van haar echtgenoot trouwde de prinses op [[5 november]] [[1922]], op [[Huis Doorn]], hertrouwde zij met de in ballingschap levende Duitse keizer [[Wilhelm II van Duitsland|Wilhelm II]], wiens eerste echtgenote, keizerin [[Augusta Victoria van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Augustenburg|Auguste Victoria]], een jaar daarvoor gestorven was.
 
In de dagelijkse omgang werd prinses Hermine als keizerin aangesproken, terwijl ze officieel door haar huwelijk 'slechts' prinses van Pruisen was omdat haar nieuwe bruidegom zelf officieel geen keizer meer was nadat hij in november 1918 troonsafstand had gedaan. Na haar huwelijk verhuisde de 28 jaar jongere prinses Hermine met haar drie jongste kinderen naar het ballingsoord van de keizer, Huis Doorn in [[Nederland]].
 
Tot aan de dood van Wilhelm II heeft de prinseszij haar uiterste best gedaan om hem als keizer in [[Duitsland]] te laten herinstalleren. De keizerlijke gelukwensen aan [[Adolf Hitler|Hitler]] vanwege zijn overwinning in Frankrijk waren in feite ook haar werk.
 
Snel naNa de dood van de voormalige keizer in 1941 keerde de prinses terug opnaar haarde landgoedlandgoederen in [[Silezië]], tot ze in 1945 moest vluchten voor het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] in 1945. Daarna werd ze opgenomenopgevangen door haar jongste zuster, [[Ida van Reuss oudere linie|Ida vorstin von Stolberg-Rossla]]Roßla, in [[Roßla]] in de [[Harz (gebergte)|Harz]].
 
Na het einde van de oorlog liet ze zich door het Rode Leger overbrengen naar [[Frankfurt (Oder)]] waar ze in een kleine woning onder zware bewaking plotseling overleed op 7 augustus 1947. Tegen haar wens werd Hermine bijgezet in de zogenaamde '[[Antieke tempel (Sanssouci)|antieke tempel]]' in het park van slot [[Sanssouci]] te [[Potsdam]] en niet aan de zijde van de overleden ex-keizer in [[Doorn (Utrecht)|Doorn]].
 
Tegen haar wens werd Hermine bijgezet in de zogenaamde '[[Antieke tempel (Sanssouci)|antieke tempel]]' in het park van slot [[Sanssouci]] te [[Potsdam]] en niet aan de zijde van de overleden ex-keizer in [[Doorn (Utrecht)|Doorn]].
 
== Nakomelingen uit haar eerste huwelijk==
* Hans George van Schönaich-Carolath ([[1907]]-[[1943]])
* Georg Wilhelm van Schönaich-Carolath ([[1909]]- [[1927]])
* Hermine Hartung, geboren prinses van Schönaich-Carolath ([[1910]]- )
* Ferdinand van Schönaich-Carolath ([[1913]]-[[1973]])
* Henriette van Schönaich-Carolath ([[1918]]-[[1972]])
 
==Literatuur==
*Hermine Prinses van Reuss, ''Mijn leven en hoe ik den Keizer trouwde''. Amsterdam, Weekblad Het Leven, ca. 1930.
*''[[Genealogisches Handbuch des Adels]]'' 133 (2004), p. 560 (Schoenaich-Carolath).
 
== ZieExterne ooklink ==
* [http://www.preussen.de/de/geschichte/1888_wilhelm_ii./prinzessin_hermine.html Prinzessin Hermine op Preussen.de]
 
[[Categorie:Reuss|Schönaich-Carolath, Hermine von]]