Sykes-Picotverdrag: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
dat/als constructie aangepast.
Regel 2:
Het '''Sykes-Picotverdrag''' was een geheime overeenkomst tussen het [[Verenigd Koninkrijk]] en [[Frankrijk]] in mei 1916, tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]]. Het was opgesteld door de Franse onderhandelaar Georges Picot en de Brit Mark Sykes. De Italianen en de Russen gingen ermee akkoord.
 
Volgens dit verdrag zouden de Fransen de kuststrook van Noord-Syrië en Libanon krijgen, met de grote steden Beiroet, Aleppo en Damascus, en de Britten het gebied aan de kop van de Perzische Golf, met als grootste stad Basra. Het binnenland, de eindeloze woestijn, zou worden verdeeld in ‘invloedssferen’, waar een van de beide landen een monopolie op exploitatie van natuurlijke rijkdommen en advisering van lokale potentaten zou hebben. Het zuiden van Syrië tussen de Middellandse Zee en de rivier de Jordaan, dat voor Europeanen met hun bijbelseBijbelse opvoeding als ‘[[Palestina (regio)|Palestina]]’ een speciale betekenis had, zou onder internationaal bestuur komen. Ze besluiten ook dat als het [[Ottomaanse rijk]] als verliezer uit de bus komt, de onafhankelijkheid van de Arabische staten door Frankrijk en Engeland niet erkend zal worden, als het [[Ottomaanse rijk]] als verliezer uit de bus komt. Een derde macht is in het gebied niet toegestaan.
 
In november 1917 had de Britse minister van buitenlandse zaken [[Arthur Balfour]] ook nog een brief gestuurd aan [[Lionel Walter Rothschild|Lord Rothschild]], een Joodse bankier die een voorstander was van het [[Zionisme]]. In deze brief, die ook wel de [[Balfour-verklaring]] wordt genoemd, beloofde hij de steun van de Engelse regering bij de stichting van een nationaal tehuis voor het Joodse volk in Palestina.