Acquisitiefraude: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Wwikix (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 31:
Juridisch gezien is echter in een dergelijke situatie lang niet altijd een rechtsgeldige [[Overeenkomst (contract)|overeenkomst]] tot stand gekomen. Veel rechtsstelsels eisen dat aan een overeenkomst een wil ten grondslag ligt die zich door een verklaring heeft geopenbaard. Wanneer sprake is van acquisitiefraude is er wel een verklaring, maar is de wil "gebrekkig" omdat de verklaring door bedrog tot stand is gekomen.
 
Bewijstechnisch staat de ondernemer echter minder sterk. Wat aan de telefoon is gezegd, is niet of moeilijk na te gaan, terwijl de malafide adverteerder wel een getekende overeenkomst aan de rechter kan overbrengenoverleggen. Wanneer de ondernemer bestrijdt dat er een overeenkomst is (bijvoorbeeld wegens het ontbreken van de wil hiertoe) zal hij dit moeten aantonen, wat hem in een lastige positie brengt. Verweert hij zich op andere gronden dan geeft hij daarmee impliciet toe dat er een overeenkomst is.
 
Een rechter zal in zo'n geval geneigd zijn, aan de hand van de bewijsstukken die hij ter beschikking heeft, de malafide adverteerder in het gelijk te stellen. Wel bestaat een neiging bij rechters om aan het bestaan van een overeenkomst zwaardere eisen te stellen wanneer iemand via de telefoon, bijvoorbeeld via [[cold calling]] is benaderd. Een beroep op een telefonische toezegging door een adverteerder wordt in principe dan ook niet gehonoreerd.