Zoals alle [[Cephalopoda|koppotigen]], hebben pijlinktvissen een kop, zijn ze [[symmetrie|symmetrisch]] en bevinden hun ledematen zich in een kring rond hun mondbek. De pijlinktvis heeft in tegenstelling tot de [[octopus (dier)|octopus]] tien ledematen, waarvan acht armen en twee langere voedingstentakels. Ook beschikken ze over het vermogen om [[inkt (weekdier)|inkt]] uit te scheiden als ze bedreigd worden. Als inwendig skelet is er één enkele vlakke [[chitine|chitineuze]] plaat, die binnen de zachte weefselstructuur is ingebed. Ze hebben een gespecialiseerde [[voet (weekdier)|voet]], die tot [[sifon (weekdier)|sifon]] is omgebouwd en die hen toelaat te bewegen door water onder druk te verplaatsen.
Pijlinktvissen danken hun naam aan hun uiterlijk. Aan hun achterlijf hebben ze twee zijwaarts gerichte [[vin]]nen, waardoor ze in een 'pijlvorm' hebben. De pijlinktvis heeft twee [[kieuw]]en en een uitgebreid gesloten vaatstelsel dat uit een [[systemisch hart]] en twee [[kieuwhart]]en bestaat.
Regel 30:
==Leefwijze==
Pijlinktvissen zijn jachtdieren en hebben een unieke jachtmethode. Tijdens het jagen lokaliseert een pijlinktvis zijn [[prooi]], met zijn [[Oog (anatomie)|ogen]]. Ze boren zich door een [[school (vissen)|school]] vissen heen en met een snelle beweging grijpen ze hun prooi. Na zonsondergang, of als er om een andere reden te weinig licht is, lichten de pijlinktvissen zelf op. Zeer bijzonder is dat ze over een bepaald soort 'filter' beschikken die het hen mogelijk maakt kleuren te gebruiken en te herkennen tijdens het onderling communiceren.
Pijlinktvissen zijn uitsluitend vleesetend. Ze voeden zich met andere [[ongewerveld]]en en met [[vissen (dieren)|vissen]]. De pijlinktvis heeft gewoonlijk twee verlengde tentakels, die vooral gebruikt worden voor de vangst van voedsel.
